สืบหาพระเครื่องดี

ว่าไปแล้ว พระเครื่องหลวงพ่อทวด วัดช้างให้ ได้เป็นที่รู้จักแก่คนทั่วไปก็ราวๆ ปีสองพันห้าร้อยกว่า เพราะว่ามีพระเครื่องหลวงพ่อทวดออกแพร่หลายไปทุกหนทุกแห่งตลอดเมืองไทย จะถือว่ารู้จักหลวงพ่อทวดกันตอนนั้นก็ได้คำที่เป็นพระเครื่องป๊อปปูล่าร์สุด ขีด   ในภาคไหนๆ เมื่อไปเที่ยวเมืองใต้ ก็มักแวะวัดช้างให้และถือเอาพระเครื่องหลวงพ่อทวดติดมือกลับบ้าน การเดินทางของหลวงพ่อทวดจึงแตกสายออกไป ทุกครั้งที่คนต่างถิ่นไปถึงวัดช้างให้ทุกวัน           ผู้ที่จุดประกายหลวงพ่อทวดให้เป็นที่รู้จัก

บ่ายวันหนึ่งที่ท่าพระจันทร์ ในราว 4 ปีมาแล้ว เป็นวันบ่ายที่น่าสนใจ เพราะว่าผมได้ยินเรื่องที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน เรื่องที่ผมได้ยินนี้ ผมไม่รับรองข้อเท็จจริงทั้งหมด ขอยกเครดิตให้กับคุณอาคม ทรงสถาพรเจริญ ซึ่งเป็นผู้เล่าให้ผมฟัง ตอนนั้นผมเพิ่งรู้จักคุณอาคมใหม่ ๆ โดยการแนะนำของคุณเง็ก บางลำภู โต๊ะที่เรานั่งคุยกันคือโต๊ะรับประทานอาหารและเครื่องดื่มที่มีอยู่โต๊ะเดียว และอยู่ด้านหลังแผงพระเครื่องของคุณเง็ก โต๊ะแห่งนี้เป็นที่พบปะชุมนุมย่อย ๆ ของเพื่อนพ้องน้องพี่กลุ่มหนึ่ง

โดยทั่วไปนั้นเชื่อกันว่าพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถร ไม่มีวัตถุมงคล เนื่องจากว่าท่านเป็นพระกรรมฐานที่เน้นการปฏิบัติเอาจิตหลุดพ้นโลกอย่าง เดียว ไม่เสียเวลาให้กับเรื่องที่ไม่เกิดประโยชน์ต่อการหลุดพ้น หลายคนกล่าวว่า น่าเสียดายที่ท่านไม่ได้ทิ้งมรดกพุทธคุณของท่านไว้บ้าง ถ้าหากว่าท่านมีวัตถุเก็บพุทธคุณสักรุ่นหนึ่ง คงไม่มีใครคาดหมายอนาคตของวัตถุมงคลของท่านได้ว่าจะโลดแล่นไปไกลถึงไหน คุณวิเศษของพระอาจารย์มั่น มีมากเหลือจะพรรณนา ข้อนี้ศิษย์ที่ได้รับการฟูมฟักเอาใจใส่จากท่านล้วนซาบซึ้งตรึงใจทุกคน ไม่มีใครเลยจะกล่าวถึงท่านในเชิงตำหนิ ความเป็นผู้มีจิตรวดเร็วว่องไวปรากฏอยู่ตลอดเวลาที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ความรู้ที่เท่าทันความคิดของศิษย์เป็นบทบาทมหัศจรรย์ที่ศิษย์ทุกคนสัมผัสจน เกิดความกลัวเกรงยิ่งกว่าหนูกลัวแมว ตัวอย่างเช่น ครั้งหนึ่งท่านอาจารย์มหาปิ่น ปัญญาพโล