จะเล่าเรื่องหลวงปู่พรหมา เขมจาโรให้ฟัง

หาญเล่าให้ฟังว่า พบและรู้จักหลวงปู่พรหมาครั้งแรกที่ภูเขาควาย
เขานำกองกำลังลาดตระเวนอยู่แถวนั้น
พบหลวงปู่พำนักอยู่ในถ้ำรูปเดียว เข้าไปกราบสนทนาด้วย ถูกชะตา จึงพากองกำลังทั้งหมดมากราบ
หลวงปู่รดน้ำมนต์ให้ทุกคน

ต่อมาหาญย้ายฐานลงมาทางแขวงจำปาศักดิ์ทำให้ขาดการติดต่อกับหลวงปู่
เรียกว่าต่างคนต่างไปไม่มีใครรู้ข่าวกัน

คราว หนึ่งออกป่าล่าสัตว์คนเดียว ถูกลอบยิงด้วยปืนกลหนัก แบบที่มีขาตั้ง เรียกไม่ถูก ทั้งกระดูกขาฝ่าเท้าแตก ทำให้หนีไปได้ไม่ไกล กลับที่ตั้งไม่ได้

นอนหมดแรงจนสลบอยู่กลางป่าคนเดียว3วัน
คิดว่าตายแน่

อยู่ๆหลวงปู่พรหมาก็ปรากฏตัว
ลงมือช่วยเหลือรักษาแผล
หลวงปู่มีน้ำ้มันงาทั้งนวดทั้งจัดกระดูกที่แตกให้เข้าที่ ทำเฝือก หายา(สมุนไพร)ทำทุกอย่างเพื่อช่วยเขาอยู่ตรงนั้นนานกว่า10วัน
จนฟื้นกำลังแข็งแรงรอดตายค่อยพาเขากลับฐานที่ตั้ง

ถามไปว่า
“ใครไปตามหลวงปู่มาช่วยล่ะ”
“ไม่มีใคร,ท่านมาของท่านเอง”

จะคิดให้เป็นเรื่องเหตุบังเอิญก็พอได้
แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้น

นี่จึงเป็นเหตุให้หาญเกิดความรักความผูกพันและเคารพในองค์หลวงปู่ตลอดมา
ในที่สุดทั้งกองร้อยของหาญได้สมัครเข้าเป็นศิษย์ท่านทั้งหมด
กลายเป็นกองร้อยหนังเหนียว รู้จักทั่วไปในหมู่ศัตรูว่ากองร้อยคอแดง
——————————————-
ช่วงนี้ผมมีงานต้องทำ
จะยุ่งอยู่กับงานสัก4-5วัน
ระหว่างนี้ไม่สะดวกมาเล่าสักเท่าไหร่
แต่จะหาจังหวะมาเล่านิดเล่าหน่อยไปเรื่อยๆทุกวันแล้วแต่โอกาส
อย่าเพิ่งวงแตกกันล่ะ
ใครมีธุระส่วนตัวก็เชิญตามสบาย
เสร็จแล้วมาล้อมวงกันต่อ

เดี๋ยวก็มา
————————
วัดหลวงปู่พรหมาในปัจจุบัน
ทางแดงๆที่เห็นว่าเชื่อมวัดกับหมู่บ้านคือทางรถยนต์ สมัยนั้นไม่มี มีแค่ทางเดินเท้า

ความคิดเห็น

** โปรดแสดงความคิดเห็นอย่างมีวิจารณญาน