ยังไม่สิ้นขลัง หลวงพ่อสังข์ ชุติมนโต

เห็นจะต้องพูดถึงหลวงพ่อสังข์ ชุติมนฺโต หรือ พระครูประโชตินวการ อดีตเจ้าอาวาสวัดใหม่กลอ ผู้ร่ำรวยความขลัง และ ทิ้งขลังไว้เป็นมรดกไม่น้อยอีกครั้ง

หมู่นี้บ่นกันมากว่าหาพระดีๆ ยากเย็นแสนเข็ญเข้าทุกวัน ที่เป็นพระดีก็มรณภาพกันเกือบหมดแล้ว ที่ยังอยู่ให้กราบไหว้นั้นก็ไม่ทันรู้แน่ว่า จะคงความเป็นพระดีไปถึงไหน

กำลังทำท่าว่าจะเป็นพระดีๆอยู่แท้ๆ ก็ได้ยินว่าสึกไปเฉยๆ
สึกเพราะผู้หญิงก็มี
ถูกจับสึกก็มี

พระดีมันต้องดีจนกระทั่งตายไปกับความดีให้เห็นกับตา จึงจะแน่ใจได้ว่าดีจริงงั้นเถอะ

ถึงงั้นบางทีตายไปแล้วก็ยังมีคนลอบขุดลอบคุ้ย ทั้งที่พระท่านก็หมดเวรหมดกรรมไปนานแล้ว

ยิ่งขุดยิ่งเจออะไรๆที่มันแปลกประหลาดจนถึงกับขวัญเสียทิ้งพลั่วเผ่นหนีก็มี

ในทางตรงกันข้าม ยิ่งขุดยิ่งนับถือก็มี

ผมไม่เคยรู้จักหลวงพ่อสังข์เป็นการส่วนตัว พอเริ่มรู้จักชื่อของท่านก็สายไปมากแล้ว ทำให้ความรู้ทั้งปวงที่เกี่ยวกับตัวท่านมีน้อยที่สุด คงมีแค่เพียงเรื่องทหารยิงรถอีแต๋นฝ่าด่านเคอร์ฟิวส์เท่านั้นที่ตรึงใจอยู่ ตลอด เลยเป็นเหตุให้ตัดใจขาดจากท่านไม่ไหว พระขลังอย่างนี้ใครจะลืม แม้หลับตาลงยังฝันถึง พอตื่นใจมันก็ขึ้นชอบกล

 

เห็นเหรียญรุ่นแรกอยู่ในคอใคร พอปรี่เข้าไปใครเขาก็หวง
หวงได้หวงไป
เขาไม่ได้สร้างแค่เหรียญเดียวเท่าที่เห็นนั่นหรอก
ยังไงก็หาได้
อย่าว่าแต่เหรียญรุ่นแรกเลย รุ่นไหนๆก็หาได้หมด

ความโลภไม่เข้าใครออกใคร ตราบใดที่ยังไม่เห็นทางพระนิพพาน ความโลภย่อมเป็นเข็มทิศนำทาง

เป็นเข็มทิศที่ทรงพลังเสียด้วย

เมื่อโลภนั้นได้สิ่งหวังตั้งใจแล้วมันก็จะอ่อนแรงไปเอง

เรียกว่าเป็นวิธีแก้โลภอีกแนวทางหนึ่งของปุถุชนที่เป็นชาวบ้านอยู่ในชุมชนขลังแบบผม

ถ้ายังโลภอยากได้อยู่ ก็ขวนขวายหาให้ได้ โลภก็หายไปในที่สุด

ถ้าเห็นว่าถูกใจ หรือเหมาะสมกับตัวเราแล้วอย่าลังเลเชียว

ทุกรุ่นของหลวงพ่อดีหมด

คนแถววัดรุ่นเก่าชอบเอาไปผูกคอหมา หรือใส่ปากปลาช่อนทดลองฟันอยู่บ่อยๆ พวกเขาไม่เลือกรุ่นกันเลย ขอแต่ให้เป็นของหลวงพ่อแล้วสบายใจทั้งสิ้น

เรียกว่าเก็บของดี ไม่ใช่เก็บของแพง

ถ้าจะเก็บของแพงแล้วล่ะก็ ตัวใครตัวมันแล้วล่ะกัน

มีพระปิดตาอยู่รุ่นหนึ่ง หล่อด้วยตะกั่วเป็นฝีมือหล่อของหลวงพ่อทั้งหมด เข้าใจว่ามีจำนวนไม่มาก ท่านทำไว้ก่อนเหรียญรุ่นแรก คือทำขึ้นระหว่างปี 2516 เรียกชื่อว่า พระปิดตามหาราช ขนาดประมาณเล็บหัวแม่มือ หลังจารอักขระขอม เป็นทั้งของดีทั้งไม่แพงที่น่าจะหาได้ แต่ไม่แน่ใจว่าที่คุณประวิทย์จะมีหรือไม่ ถ้ามีก็ถือว่าเป็นโชคดี
อย่าไปหาที่วัดนะครับ เพราะว่าที่นั่นไม่มีอะไรเหลืออยู่ ที่ยังเหลืออยู่ก็เป็นความทรงจำของเหล่าศิษย์ที่มีให้กับหลวงพ่อเท่านั้น

 

ความทรงจำที่แสนดีและเปี่ยมล้นไปด้วยความอบอุ่น
ความเป็นพระที่มากด้วยเมตตาที่แผ่ให้แก่คนทุกชั้น ไม่เลือกว่าสูงว่าต่ำ
ความเป็นพระที่สมถะ ไม่สะสมวัตถุเงินทอง วัตถุมงคลใครสร้างมาเป็นแจกหมด ท่านว่าคนยากคนจนทั้งนั้นเอาเงินเขาไม่ลง แถมยังแจกทีละกำมืออีกด้วย
ความ เป็นพระนักปฏิบัติ พอว่างจากรับแขกเป็นเข้าห้องปิดประตูเงียบ ห้องของท่านเป็นฝาไม้ มีทั้งรูทั้งช่อง ให้ศิษย์ขี้สงสัยแอบดูเมื่อไรเป็นเห็นท่านนั่งสมาธิอยู่เมื่อนั้น

ผมจะลองทวนความทรงจำของเหล่าศิษย์ดูสิว่าจะมีจำเรื่องใดได้บ้าง

ท่านชอบจาร
ทุกเหรียญทุกรุ่น จะกี่พันกี่หมื่นจารหมด จารด้วยมือท่านเองผู้เดียว
ท่านชอบประกอบพิธีกรรมทางขลังในระหว่างเวลาสุริยคราส หรือจันทรคราส ทั้งทำตะกรุด ลงนะหน้าทอง ลงของทั้งปวงให้กับทุกคนจนกว่าจะหมดเวลา
นักมวยจะชอบให้ท่านลงผ้าเคียนมือ (ผ้าพันมือ) เวลาขึ้นชกไม่มีแตก
มีนักมวยคนหนึ่งขึ้นชกในงานวัดหลวงพ่อ มีนักเลงถือปืนขึ้นไปยิงบนเวทีต่อหน้าคนดูทั้งสนาม ยิงไม่ออก นักมวยตกใจกลัว เผ่นลงจากเวทีวิ่งหนีไปหาหลวงพ่อ นักเลงไล่ตามไปยิงซ้ำถึงหน้าประตูห้องหลวงพ่ออีก 3 นัด แต่ไม่ออก ชาวบ้านผู้กล้าหาญได้กรูกันเข้าจับตัวนักเลงปืนไว้ได้

วิชาดีอีกอย่างหนึ่ง คือ เสกทองเข้าตัว หลวงพ่อจะทำเฉพาะวันอังคาร กับวันเสาร์ โดยชโลมน้ำมันงาแล้วปิดทอง จากนั้นลงเหล็กจารทับแผ่นทอง เสร็จแล้วร่ายมนต์ตบลงไปที่แผ่นทอง

ถ้าจะให้ได้ผลทางเมตตามหานิยม ใช้แผ่นทอง 9 แผ่น แต่ถ้า 108 แผ่น ปิดลงที่กลางหลังให้ผลทางคงกระพันชาตรี

นักมวยที่ถูกไล่ยิงก็ได้ลงทอง 108 แผ่น ก่อนขึ้นเวที
เลยรู้กันว่าเป็นมหาอุดด้วย

ตะกรุด ซึ่งเป็นของขลังที่ผมชอบมากที่สุด กลับเป็นว่าท่านทำไว้น้อยมาก ไม่ได้ทำแจกโดยทั่วไป ทำให้เฉพาะคน

เกี่ยวกับวัตถุขลังของท่าน ทราบว่ามีหลายแบบ หลายแนว ไม่แตกต่างจากอาจารย์ขลังของสำนักไหนๆ มีเสื้อยันต์ ผ้ายันต์ หนังเสือ เขี้ยวเสือ ซึ่งของเหล่านี้หายากพอๆ กับตะกรุด

ใครมีพี่เมีย น้องเมีย ญาติโกโหติกา เป็นคนข้างวัดใหม่กลอ ลองๆปลุกระดมความโลภออกไปแสวงหาดู

—–

คุณประวิทย์เคยถามหลวงพ่อเป็นการส่วนตัวว่า ใครเป็นครูบาอาจารย์ของท่าน

คำตอบคือ

หลวงพ่อเสี่ยง วัดจันทรังสี อ.บัวใหญ่ เมืองโคราช ซึ่งทุกวันนี้ถือว่าวัตถุมงคลของหลวงพ่อเสี่ยงเป็นของยอดนิยมสุดในโคราช

หลวงพ่อสอน วัดเสิงสาง โคราช ที่เหรียญรุ่นแรกยังน่าเก็บ เพราะว่ายังไม่แพงมากนัก

หลวงพ่อปุ๊ก วัดพุทรา อ.เมืองโคราช เหมือนกัน ของขลังของท่าน ทั้งตำรวจและทหารชอบมาก ขึ้นชื่อลือชาทางเหนียวที่สุด

สมัยหลวงพ่อสังข์ยังเป็นวัยรุ่นนั้นออกจะซุกซนเกเรไม่เบา ท่านแขวนพระปิดตาของหลวงพ่อปุ๊กประจำ ตีกันเมื่อไรไม่เคยแตก หลวงพ่อออกปากว่าหลวงพ่อปุ๊กเหนียวจริงๆ ถูกจริตของท่านเป็นอันมาก ในบรรดาครูบาอาจารย์ทั้ง 3 องค์ หลวงพ่อสังข์จะพูดถึงหลวงพ่อปุ๊กบ่อยที่สุด บางทีเมื่อท่านได้ทำของขลังด้วยตัวเอง จึงโดดเด่นตามแนวทางหลวงพ่อปุ๊ก คือ เหนียวเป็นเอก

เรียกว่าเจริญรอยตามความเหนียวแห่งหลวงพ่อปุ๊กทุกกระเบียด

เมื่อทราบเช่นนี้ความโลภในเม็ดเลือดทุกเม็ดของผมก็พลุ่งพล่านต้องการหาทาง ดับโลภให้ได้โดยพลัน พรรคพวกที่โคราชก็บอกว่า หลวงพ่อปุ๊กออกจะหายากเกินไปหน่อย คงต้องใช้เวลาดับโลภให้ผมไม่น้อย ซึ่งผมยังไม่รู้เลยว่าโลภตัวนี้จะเหมือดหายอีกกี่เดือนกี่ปี

โคราชนี้ ถ้าจะว่าไปแล้วเป็นเมืองที่เคยมีและยังมีครูบาอาจารย์ทางขลังสืบทอดกันมาทุกยุคทุกสมัย เหมือนอยุธยาที่ไม่เคยสิ้นพระดี เสียแต่ว่าออกจะเงียบเชียบเกินไป แม้คนทางใกล้ก็ไม่รู้จัก

หลวงปู่เสาร์ วัดกุดเวียน ก็หนึ่งล่ะ ใครไปกราบแล้วจะติดใจ เป็นการถอดบุคลิกพระดีโคราช คือนอบน้อมถ่อมตัวแบบพระบ้านนอก มีเมตตาแผ่ให้ทุกคนโดยไม่มีประมาณ
ยังมีอีกองค์หนึ่งที่เงียบสงัดจนน่าตกใจคือ หลวงปู่แสง สีลนนฺโท วัดหนองเขวา อำเภอโนนไทย เชื่อกันว่าท่านเป็นศิษย์อุปัชฌาย์กลั่น วัดพระญาติฯโดยที่ถามท่าน แล้วจะได้ความเงียบแทนคำตอบ เข้าใจว่าท่านเกรงจะเป็นการเอาชื่อครูบาอาจารย์มาขาย จึงนิ่งสนิท

ทั้งยังกล่าวกันอีกว่าท่านคือ พระที่มีอาวุโสสูงสุดในเมืองโคราช คนโคราชจะเห็นพระชราภาพที่ตนไม่รู้จักนั่งในงานพิธีต่างๆ ตรงตำแหน่งพระที่มีพรรษามากกว่าใครเสมอ

แปลกที่ความเงียบของท่านยังเงียบกริบ แม้ปรากฏตัวในที่ชุมชน

ใครมั่นใจว่าตนมีฝีเท้าเบาสุด จงจรดปลายเท้าอันเงียบเชียบเข้าไปหาท่านเถิด บางทีจะเกิดวาสนาต้องตรงกัน ก็จะเป็นมงคลหาน้อยไม่

จะเป็นที่ดับโลภอีกแห่ง ฤาจะมีผู้ใดล่วงรู้

———————————————-
ข้อมูลจากนิตยสารศักดิ์สิทธ์ ฉบับที่ 502

ความคิดเห็น

** โปรดแสดงความคิดเห็นอย่างมีวิจารณญาน