เรื่องแปลกของพระชุดไตรภาคีเจ้าคุณนรฯ
นึกถึงเรื่องแปลกๆเกี่ยวกับเงินๆทองๆได้อีกเรื่อง
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับคุณหมอ ไพโรจน์ อำพนพิศลย์ (เสียชีวิตไปแล้ว)
—
เกือบๆ ๓๐ ปี ก่อน
ตอนนั้นคุณหมอยังไม่ได้สนใจพระเครื่องหรือวัตถุมงคลอะไรเลย
หลังจากเห็นพวกผมทดลองยิงเหรียญพระแก้วมรกตหมดห่วงกับเหรียญหลวงพ่อพุทธมงคลกับตาตนเองก็เกิดศรัทธา
สั่งให้ผมกับเฮียบัติหาพระมาให้แขวนมั่ง
เฮียบัติได้พระเจ้าคุณนรฯรุ่นไตรภาคี ชลบุรีพิมพ์ธรรมดารูปพระพุทธชินราชกับพระแก้วมรกตไม่ได้ลงรักปิดทอง มา ๒ องค์ ในราคาองค์ละ ๗ พัน รวมเป็นหมื่นสี่
คุณหมอก็รับเอาไว้
มีบ่นนิดหน่อยว่าแพง
คือพอริจะเริ่มเป็นคนสะสมพระก็เจอของแพงเลย
—
สองสามวันต่อมา
คุณหมอไปกดตู้เอทีเอ็มที่หน้าห้างแม็คโคร อุบลฯ ๒ หมื่นบาท
เงินไปออกบัญชีคนอื่นที่คุณหมอไม่รู้จัก
คุณหมอไม่สบายใจมาก
สงสารเจ้าของเงิน
จึงกลับศรีสะเกษไปติดต่อธนาคารที่นั่น
เล่าให้ธนาคารฟัง
จะได้คืนเงินให้เขา
—
ธนาคารบอกว่าทำจะอะไรแบบนั้นให้ไม่ได้หรอก
คุณหมอต้องอยู่เฉยๆไม่ต้องทำอะไร
เครื่องเอทีเอ็มผิดพลาดยาก
ทางธนาคารดำเนินการตรวจสอบแล้วพบว่าเจ้าของบัญชีคนนั้นกดเองถอนเองที่ตู้เอทีเอ็มในจังหวัดฉะเชิงเทรา และธนาคารก็ได้มีการหักบัญชีไปแล้ว
—
หลังจากคุณหมอเล่าเรื่องนี้ให้ผมกับเฮียบัติฟังในวันหนึ่งขณะกินมื้อค่ำด้วยกัน เฮียบัติออกคำเห็นว่า
“..มึงบ่นมากไป..เจ้าคุณนรฯท่านก็เลยคืนเงินให้มึง .. เรื่องแบบนี้ไม่มีทางเป็นไปได้ง่ายๆอยู่แล้ว เงินจะออกบัญชีอื่นได้ยังไง เสือกไปออกที่แปดริ้วอีกด้วย ห่างจากอุบลฯตั้ง ๖-๗ ร้อยโล”
“แถมกำไรให้พี่หมอด้วย ๖ พัน ” .. ผมก็เสริมไปอย่างสนุกปาก
แต่คุณหมอไม่ได้เชื่อจริงจังอะไรนักหนาว่าจะเกี่ยวอะไรกับเจ้าคุณนรฯ
เพราะเป็นเรื่องที่อยู่แก่ใจว่าพูดเล่นๆไปประสาคะนองปาก
—
หลังจากนั้นไม่นานเดือน.. คุณหมอไปเปิดคลีนิคที่ อ.ขุขันธ์ ตามปกติ
วันนั้นคนป่วยเข้าใช้บริการที่คลีนิคเยอะมากๆ
คุณหมอเล่าว่าตรวจรักษาคนไข้ต่อเนื่องจนแทบไม่ได้มีเวลาพักหายใจ
หลังจากปิดคลีนิคแล้ว ภรรยาคุณหมอที่เป็นพยาบาลประจำคลีนิคก็นับเงินราย
ได้วันนั้น จำนวนสุทธิ ๑๓,๙๙๕ บาท
“กูฟังตัวเลขที่เมียกูนับเงินแล้ว กูนึกถึงเจ้าคุณนรฯเลย.. กูว่าจะอะไรกันนักหนา ถ้านี่เกี่ยวกับเจ้าคุณนรฯจริงๆ จะคืนเงินให้กูหมื่นสี่ แล้วก็จะให้กูเชื่อนะ ก็ควรจะต้องได้ครบ ๑๔,๐๐๐ บาท นี่ยังขาดอีกตั้ง ๕ บาท ..กูก็ว่ามันเป็นเหตุบังเอิญไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเจ้าคุณนรฯ…. ”
กูหมอเว้นวรรคด้วยการมองอย่างหยั่งลึกเข้าไปในดวงตาของผมว่ากำลังตั้งใจฟังอยู่หรือเปล่า
“มึงเอ๊ย.. แค่แป๊บเดียวเอง.. มีคนขับรถทางไกลผ่านมาทางคลีนิคกู มันปวดหัวมาก ก็จอดรถลงมาเคาะประตูโครมๆ ขอซื้อยาแก้ปวดพาราฯ ๕ บาท .. กูก็เลยได้เงินครบ หมื่นสี่ พอดี.. ”
(ภาพประกอบไม่ตรงเรื่อง เป็นพระชุดไตรภาคีเหมือนกัน แต่เป็นพิมพ์พิเศษรูปเหมือนเจ้าคุณนรฯ)