เพียงแค่ย่ามกับจีวรหลวงตาสรวงก็หนักจนรถไม่เขยื้อน
จีวรกับย่ามหนักจนรถบรรทุกแล่นไม่ออก
——
ยายสอน ชาวอำเภอขุนหาญ เมืองศรีสะเกษ
เคยถูกหวยกับหลวงตาสรวง
ก่อนนั้นหลวงตาไปแวะบ้านยายสอน
เขียนเลข3ตัวใส่ข้างฝา
ยายสอนแทงตาม
ถูกเต็มๆ
ได้เงินโข
ต่อมายายสอนอยากได้เลขอีก
เหมารถ6ล้อไปหาหลวงตาที่บ้านละลม
จะรับเอาหลวงตาไปพักที่บ้าน
หลวงตาเฉยอยู่
ไม่แสดงอาการว่าอยากไปหรือไม่อยากไป
ยายสอนถือวิสาสะ
ฉวยย่ามและผ้าคลุมหลวงตาขึ้นไปไว้บนรถ
นึกว่าทำแบบนี้แล้วหลวงตาคงจะยอมไปด้วย
หลวงตากลับนั่งเล่นนอนเล่นเฉยอยู่จนเจียนจะมืดก็ยังไม่ลุกไปไหน
คนขับรถ6ล้อเห็นว่าใกล้จะมืดค่ำแล้ว
หันมาเร่งยายสอนให้กลับขุนหาญกันเถิด
ตกลงยายสอนก็ยอมกลับ
หลังจากติดเครื่องรถ 6 ล้อแล้ว
รถแล่นออกไปไม่ได้
มีอาการเหมือนบรรทุกของหนักเกินกำนด
เร่งเครื่องเต็มที่ เครื่องน้อค แล้วก็ดับ
เป็นเช่นนี้อยู่จนอ่อนใจ
คนขับหมดท่า ลงจากรถมากราบหลวงปู่
“หลวงตาผมอยากกลับบ้าน รถมันออกไม่ได้ กลัวจะค่ำมืด ลูกเมียจะเป็นห่วง “
หลวงตาหัวเราะ
“รถมันหนักย่ามกับผ้าคลุม”
ทั้งคนขับรถและยายสอนจึงนึกได้
ต่างก็ลืมเรื่องย่ามกับผ้าคลุมเสียสนิท
เมื่อเอาย่ามกับผ้าคลุมลงมาถวายคืนให้หลวงตา
รถก็แล่นออกไปได้เป็นปกติ