รัก
เฉกรักเช่นพืชพันธ์ขยันปลูก
คราติดลูกสุกงอมย่อมหอมหวาน
ปลูกถูกที่ถูกเวลาไม่ช้านาน
ดอกผลบานเต็มต้นคนนิยม
พืชรักมีหลายหลากมากชนิด
เลือกพันธ์ผิดติดดอกเหม็นไม่เห็นฉม
เปลี่ยนกลายพันธ์เป็นอื่นไปไม่ชื่นชม
เกิดผลขมอมฝาดอนาถใจ
บ้างไม่คิดปลูกรักแม้สักน้อย
ดินก็ถ่อยน้ำก็เขินเกินรดได้
รักกลับงอกงามเด่นไม่เป็นไร
ชูกิ่งก้านดอกไสวไปสุดตา
วาสนาชูช่วยอำนวยส่ง
เกิดเป็นดงดอกรักแท้แน่หนักหนา
คนอีกมากกล่นพื้นพสุธา
ดิ้นรนหาแทบตายไม่พบพาน
เรื่องนี้แปลกกลับกลอกบอกไม่ถูก
ชั่วรุ่นลูกปู่ย่าถึงตาหลาน
ล้วนแต่ชอบปลูกรักมาช้านาน
รับผลหวานและขมประสมกัน
เขาว่ารักเกิดด้วยพรหมลิขิต
ทุกชนิดถูกเขียนกฏกำหนดมั่น
แต่กิเลสจะพรากคู่ให้ไกลกัน
ลิขิตนั้นคลอนคลายได้ฉนี้
คู่กันแล้วยังแคล้วกันได้นะ
ซึ่งรักตะจะพาพลิกถึงปลีกหนี
คู่รักจริงหากนิ่งนักมักเสียที
กิเลศนี่้แยบยลกลอุบาทว์
เนื้อคู่นั้นมีจริงทั้งหญิงชาย
วนเวียนว่ายครองคู่อยู่ทุกชาติ
แต่ตัณหากิเลสพาให้คลาขาด
แสนอนาถพลาดคู่แท้แพ้ใจตน
ที่เปรียบเปรยเฉลยไว้แต่ทีแรก
เป็นเรื่องแปลกไม่คิดปลูกออกลูกผล
คือวิสัยเนื้อคู่บันดาลดล
ได้เห็นคนแบบนี้มีทุกกาล
จึงอยากบอกหนุ่มเหน้าเรายังรุ่น
อย่ามัววุ่นหารักสมัครสมาน
จงหลบหลีกปลีกไปอีกไม่นาน
จงอดเปรี้ยวไว้กินหวานนั่นแหละดี
รีบร้อนไปไม่เกิดสุขทุกข์ถนัด
บ้างขจัดมารหัวขนจนเป็นผี
บาปนรกหมกไหม้อเวจี
เป็นคนที่สังคมสาปคำหยาบคาย
ถ้ายังเรียนขอให้ตั้งใจเรียน
พากเพียรเขียนเรียนไปจนสุดสาย
เจนจบศาสตร์วิชาไม่น่าอาย
ไม่เหมือนม้ายได้ลูกก่อนต้องถอนตัว
จำไว้หนาอย่าชิงสุกก่อนจะห่าม
ควรเข็ดขามปรามจิตคิดหาผัว
หน้าที่เราคือเล่าเรียนเพียรสร้างตัว
ไม่ต้องกลัวไร้คู่หนูจงฟัง
ถึงเป็นชายอย่าได้ฉวยโอกาส
จงองอาจเช่นชายชนแต่หนหลัง
เป็นตัวอย่างสร้างความดีมีพลัง
ขอให้ชั่งใจก่อนรีบร้อนใย
โลกวันนี้มีเรื่องหย่าเป็นว่าเล่น
งานแต่งเด่นเป็นข่าวดังสังคมใหญ่
เพียงเดี๋ยวเดียวเทียวรักกันไม่ทันไร
หม้อข้าวไหม้ไฟผลาญครัวรั้วแหกพัง
ไม่ใช่คู่สู่สมภิรมย์รัก
จึงอกหักรักคุดสุดจะหวัง
หมดกำหนัดหมดใคร่ก็ภินท์พัง
กิเลสยังคอยท่าตัณหาเดิน
*********
อำพล เจน
๒๑มค๕๘
——–
รักดะ รักตะ = ว. แดง มีความกําหนัด มีความรักใคร่. (ส. รกฺตป. รตฺต).
หนุ่มเหน้า = ว. กําลังสาว กําลังหนุ่ม.