หลวงตาสรวงถูกนักเลงรุมตีจนถึงแก่ความตาย

นานจริงๆนั่นแหละ
น่าจะ 5-6 ปีขึ้น

—

เฮียชวงเป็นชาวขุขันธ์ อาศัยอยู่หมู่บ้านอะไรจำชื่อไม่ได้
ทำกิจการปั๊มพ์น้ำมันในหมู่บ้านปากทางเข้าวัดตะเคียนราม (วัดของหลวงปู่สาย)

“ฮัลโหล.คุณอำพล นี่ผมซวงนะ”
“หวัดดีครับเฮียซวง กำลังคิดถึงพอดี”
“เดี๋ยวนี้ไม่ได้มาทางนี้เลยซี”
“ยุ่งกะงาน ไม่ค่อยว่างน่ะเฮีย แต่ก็ว่าจะไปกราบศพหลวงปู่สรวง ไม่ทราบอยู่แถวบ้านเฮียป่าว”
“อยู่แถวนี้เลย ห่างจากบ้านเฮีย 30 โล หลวงปู่สรวงนี่แกชอบทำบ้าๆบอๆนะ แต่เก่งน่าดู”
“เฮียเคยเจอท่านมั๊ย”
“โอ๊ยยย..รู้จักดี เคยเจอท่านตั้งตะปี 14 ..กี่ปีแล้วนะ 14, 24 ,34, 44, 54 ..โอ้โฮ 40 ปี ผ่านมาแล้วหรือนี่…”

—

เฮียชวงเล่าว่า หลวงปู่สรวงเคยมาอยู่วัดตะเคียนราม
ท่านชอบนุ่งผ้าขาว
กิริยาบ้าๆบอๆ
ไม่น่าเลื่อมใส
กินอาหารไม่เป็นเวล่ำเวลา อยากกินตอนไหนก็กิน ไม่เลือกว่าจะเป็นกลางวันกลางคืน

หลวงปู่สายเคยให้นุ่งผ้าเหลือง ..ก็ถอดทิ้ง.. ชอบนุ่งผ้าขาว

แต่ถึงจะเห็นว่าเป็นคนบ้าขนาดนั้น
หลวงปู่สายก็รับรองว่าถ้าอยู่กันตามลำพังกับหลวงปู่สรวงเมื่อไหร่
คุยกันรู้เรื่องหมด เหมือนคนดีเรานี่เอง

หลวงปู่สายยังบ่นเสียดายว่าไม่ได้ร่ำเรียนวิชาอะไรกับหลวงปู่สรวงสักอย่าง

—-

“หลวงปู่สรวงนี่มีแปลกอยู่อย่างนะ คือท่านไม่แก่.. รู้จักท่านมานานขนาดนั้น ท่านก็ดูเหมือนเดิมตลอด ..เราเองกลับแก่ลง”

แม่ของเฮียชวงก็ยืนยันว่าเคยเห็นหลวงปู่สรวงตั้งแต่ยังเป็นสาววัยรุ่นก็เป็นแบบนี้

จนกระทั่งแม่กลายเป็นคนแก่เฒ่า ๘๐ กว่าปี.. หลวงปู่สรวงก็ยังดูเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

—

เฮียชวงเล่าว่าตนเองไม่นับถือหลวงปู่สรวง
เรียกว่าไม่ถูกจริต
ชอบและนับถือพระปฏิบัติแบบสายกัมมัฏฐาน
พระบ้าๆบอๆแบบหลวงปู่สรวง
ไม่อยากยุ่งด้วย
ไม่นับถือ

แต่ยอมรับหลวงปู่สรวงมีอภินิหาร ศักดิ์สิทธิจริง

—

“ตอนกลางคืนพวกนักเลงหัวไม้รุมตีท่านจนตาย แล้วเอาศพท่านไปฝัง  ตอนเช้าเห็นท่านเดินไปมาหน้าตาเฉย  ขี้ดินขี้โคลนเปื้อนเต็มตัว ..เรื่องนี้รู้เห็นกันทั้งหมู่บ้าน”

“เรื่องเป็นไงเล่ามาเร็วๆ”

—

เฮียชวงเล่าต่อไปว่า หลวงปู่สรวงไม่สะสมสมบัติ มีคนถวายเงินคนละเล็กละน้อย รวมๆแล้วเป็นแสนก็เคยเห็นกับตา แต่ท่านรับมาแล้วกลับแจกต่อให้ชาวบ้านเฉยเลย

พวกนักเลงหัวไม้ ๓-๔ คน เห็นพระบ้าๆบอๆ มีเงินมาก ก็ดักปล้น

พากันรุมตีหลวงปู่สรวงจนถึงกับตาย

แล้วก็เอาศพไปฝังซ่อนไว้ในป่า

—

พอรุ่งเช้าพวกนั้นก็ตาเหลือก
เห็นหลวงปู่สรวงออกมาเดินกลางตลาดในหมู่บ้านหน้าตาเฉย
มีดินโคลนเปื้อนทั้งตัว

ทำเป็นทองไม่รู้ร้อนอีกด้วย

เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ไม่ได้ถือโทษโกรธใคร

—

“เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง เกิดขึ้นที่หมู่บ้านนี้แหละ.. พวกนักเลงหัวไม้ พากันไปกราบขอขมา ..เดี๋ยวนี้คนทั้งหมู่บ้านนับถือท่านทั้งนั้น”