พนันแข่งกันให้หวย

พี่ชายผมคือคุณบรรจง เจนคูณทองคำใบ (เสียชีวิตแล้ว) เป็นผู้เล่าให้ฟัง

คุณบรรจงบวชอยู่กับหลวงพ่อพุธ ๑ พรรษา

พระอุปัชฌาย์เป็นใคร จำไม่ได้
หลวงพ่อพุธเป็นพระอนุสาวนาจารย์หรือพระกรรมวาจาจารย์ก็จำไม่ได้เช่นกัน

ระหว่างนั้น มีพระรูปหนึ่งมาจากที่อื่น เข้าพักอยู่ที่วัดป่าแสนสำราญ ท่านชอบให้หวยชาวบ้าน หลวงพ่อพุธซึ่งเป็นเจ้าอาวาสก็ปราม ไม่ให้ทำ

พระรูปนั้นไม่ฟัง ยังยืนกรานจะให้หวยชาวบ้านต่อไป

หลวงพ่อพุธจึงเรียกประชุมสงฆ์ ประกาศต่อที่ประชุมว่า เมื่อห้ามไม่ฟัง ก็เอาอย่างนี้  : ให้พระรูปนั้นกับหลวงพ่อพุธมาให้หวยงวดที่กำลังจะออกในงวดที่กำลังจะมาถึงนี้คนละตัว ถ้าพระรูปนั้นให้หวยถูก หลวงพ่อพุธให้หวยผิด ก็จะอนุญาตให้พระรูปนั้นให้หวยต่อไป ถ้าพระรูปนั้นให้หวยผิดแต่หลวงพ่อพุธให้หวยถูก พระรูปนั้นจะต้องถูกขับออกจากวัด

พระรูปนั้นตอบตกลง

ต่างคนต่างให้หวย ๒ ตัวบน โดยมีสงฆ์เป็นพยาน

หลวงพ่อพุธสั่งห้ามสงฆ์ในที่ประชุม ไม่ให้นำเรื่องนี้บอกคนภายนอก และห้ามพระเณรซื้อหวยที่เสมือนเป็นเกมส์พนันระหว่างท่านกับพระรูปนั้นเด็ดขาด

พระพี่ชายผมก็อยู่ในที่ประชุมด้วย

เมื่อถึงเวลาหวยออก
ปรากฏว่าหวยหลวงพ่อพุธออกตรงเผง 
ไม่ต้องกลับด้วย

หวยของพระรูปนั้นไม่แม้แต่จะเฉียด

พระรูปนั้นก็ทำตามสัญญา เก็บข้าวของเครื่องใช้หนีออกจากวัดไปในที่สุด

ภายหลังพระพี่ชายของผมถามหลวงพ่อพุธว่า

“หลวงพ่อรู้ได้ไงว่าหวยจะออกตัวไหน”

“ผมไม่รู้หรอก.. พูดส่งๆไปเท่านั้น บังเอิญมันออกตรงตัวพอดี”

(ภาพประกอบ..หลวงพ่อพุธสมัยเป็นพระครูอยู่วัดป่าแสนสำราญ ยังหนุ่ม ถ่ายภาพคู่กับหลวงพ่อชา)