ผีบ้านเช่าในซอยวัดสังกัจจายน์
ปี ๒๕๑๔ พี่ทวีพร ทองคำใบ ย้ายออกไปจากวัดอนงคาราม ไปเช่าบ้านไม้หลังเล็กๆในซอยวัดสังกัจจายน์อยู่กับภรรยาที่เพิ่งแต่งงานกันใหม่ๆ
ไม่นานเดือนต่อมาผมก็ย้ายออกจากวัดอนงค์ตามไปอยู่ด้วย
—
พี่ทวีพรให้ผมนอนชั้น ๒ ตรงพื้นที่ว่างหน้าบันได และใช้เป็นที่ตั้งโต๊ะเตี้ยๆทำงานไปด้วย
—
กิจวัตรประจำที่ต้องทำเมื่ออยู่ที่นี่คือ ล้างถ้วยจานชามที่แช่ไว้ หลังจากกินมื้อเช้ากันทั้งบ้าน ก่อนจะแยกย้ายออกไปทำงานและเรียน โดยจะล้างตอนบ่ายหลังจากกลับจากโรงเรียนเพาะช่างแล้วทุกวัน
—
วันที่เกิดเหตุนั้น เหนื่อยและง่วง
จึงขึ้นไปงีบหลับเอาแรง
กำลังเคลิ้มๆครึ่งหลับครึ่งตื่น
นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ล้างจาน
ก็จะลุกขึ้นไปล้างจาน
แต่ลุกไม่ได้
เกิดอาการตัวชาขึ้นมาปุบปับ
ซึ่งเป็นอาการที่เรียกว่า_ผีอำ
—
มองไปที่ปลายเท้าซึ่งเป็นหัวบันได เห็นผีตนหนึ่งกำลังเดินขึ้นบันไดมา ห่มผ้าขาวคลุมหัวคลุมตัว
ใบหน้าน่าเกลียดน่ากลัวมากๆ คือเป็นหนังแห้งๆ ติดกระดูก จนเห็นเป็นรูปกระโหลกดำๆ ตาก็กลวงโบ๋ ไม่มีลูกนัยน์ตา
เกิดอาการขาดสติ ตกใจจนระงับความกลัวไว้ไม่ได้
คว้าดาบสปาต้า ๒ คมที่เหน็บฝาตรงหัวนอน ออกมากวัดแกว่งป้องกันตัว ไม่ให้ผีมันเข้ามาใกล้
ผีมันก็ชะงักไม่เข้ามา แต่ยืนมองเฉยอยู่ไม่ยอมหนีไปไหน
—
ขณะนั้นรู้สึกทรมานทั้งกายและใจ
ขาดสติ
หมดที่พึ่ง
เหมือนเวลาหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว
หนาวยะเยือก..แต่เหงื่อกาฬกลับแตกพลั่กท่วมตัว
—
ในที่สุดเริ่มมีความรู้สึกที่นิ้วเท้าก่อน
จากนั้นความรู้สึกลามขึ้นมาทั้ง๒ขา
จนกระทั่งรู้สึกตื่นเต็มตัว
พอลุกขึ้นนั่งได้
ผีก็หายไป
—
ภายหลังได้เล่าเรื่องนี้ให้พี่ทวีพรฟัง
พี่เขาจึงบอกว่า เจ้าของบ้านเช่าสั่งไว้เหมือนกัน
ให้จุดธูปไหว้เสาเรือน ต้นที่อยู่หัวบันได (เมื่อผมนอนเสาต้นนี้จะอยู่ปลายเท้า)
เพราะเห็นว่าผมเป็นคนไม่ก้มหัวให้เรื่องพวกนี้ จึงวางเฉยไม่บอกไม่เตือนอะไร
—
เมื่อได้พิจารณาดูเสาต้นนั้นอย่างใกล้ชิดแล้ว
จึงเห็นว่าเป็นเสาตกน้ำมัน
ไม่ทราบว่าเป็นเสาไม้อะไร
และผมไม่ได้จุดธูปไหว้เสาแต่อย่างใด
—
สมัยนั้นยังไม่รู้จักแผ่เมตตาและอุทิศบุญกุศล
จึงแค่นึกในใจ
บอกกับอะไรก็ตามที่อยู่ในเสาว่า ผมนับถือพระรัตนตรัย ไม่ได้นับถือผี ถ้าไหว้ผี ก็เท่ากับถือศาสนาผี
เชื่อว่าผีนั้นคงจะนับถือพระรัตนตรัยเหมือนกัน
ขอให้ต่างคนต่างอยู่เถอะ
อย่ามาทำความยุ่งขิงให้กันเลย
ไม่งั้นจะต้องมีใครคนใดคนหนึ่ง ต้องเป็นฝ่ายหนีไป จะอยู่ด้วยกันไม่ได้
—
หลังจากนั้นก็สงบเรียบร้อยดี
ไม่มีผี ไม่มีสาง
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกเลย