พระคณาจารย์

เอ้า..ล้อมวงเข้ามา จะเล่าเรื่องหลวงปู่พรหมา เขมจาโรที่ได้มีวาสนาเข้าไปเกี่ยวข้องกับองค์ท่านให้ฟังทั้งหมด เอาแบบไม่ปิดบังอำพราง,เล่าทุกแง่ทุกมุม เท่าที่จะนึกออกและยังจำได้ ตั้งแต่แรกเลย

หลวงปู่พรหมาเป็นผู้ที่พูดแบบลาวแท้ๆ บางคำออกเสียงไม่ตรงกับบ้านเรา

เอาล่ะจะเล่าเรื่องเขาชื่อหาญต่ออีกสักพัก ไม่อยากเล่าจนลึกเกินไป ไม่รู้ว่าจะกระทบกับอะไรที่มันเปราะบางกันมั่ง เหตุการณ์ต่อไปนี้เกี่ยวข้องกับวัดโพธิและวัดเวินไซ วัดสำเร็จลุน

หาญเล่าให้ฟังว่า พบและรู้จักหลวงปู่พรหมาครั้งแรกที่ภูเขาควาย เขานำกองกำลังลาดตระเวนอยู่แถวนั้น พบหลวงปู่พำนักอยู่ในถ้ำรูปเดียว เข้าไปกราบสนทนาด้วย ถูกชะตา จึงพากองกำลังทั้งหมดมากราบ หลวงปู่รดน้ำมนต์ให้ทุกคน

เรือเที่ยวแรกสำหรับการเดินทางครั้งแรกของผมนั้น นายทหารลาวขาวท่านนี้ก็ลงเรือลำเดียวกัน ผู้โดยสารทั้งลำเป็นชาวบ้านดูแล้วเหมือนๆกันไปหมด มีแปลกตาอยู่คนคือท่านผู้นี้ บุคคลิกลักษณะไม่กลืนกับหมู่คนโดยสาร นั่นก็คงรวมเอาผมกับเฮียบัติไว้ด้วย ท่าทางเขาระมัดระวังตัวแม้กระทั่งกับผม ดูไปแล้วเปรียบได้กับงูที่ขดตัวเงียบแต่แฝงด้วยพิษร้าย

ทีนี้จะเล่าถึงวันขึ้นวัดครั้งแรก

ถ้าไม่ได้เล่าเรื่องต่อไปนี้ จะดูเหมือนทำแกงแล้วขาดเกลือ

ความเฮี้ยนของกุฏิหลัง 5 ในระหว่างที่ผมพักอาศัยอยู่นั้น เรียกว่าผ่อนคลายไปเยอะ พระเณรหรือคนอื่นๆไม่ค่อยจะเกรงจะกลัวเท่าเก่า

อย่างที่ได้บอกไปแล้ว อย่าหวังจะให้จำเกี่ยวกับวันเวลา,ชื่อสถานที่,ชื่อบุคคลหรืออะไรอื่นที่อาจลืมสนิท เหตุการณ์ที่จะเล่าต่อไปนี้จึงระบุกาลที่เกิดชัดเจนไม่ได้