คลังงานเขียน

เตะครั้งเดียวสลบของหลวงปู่คำพันธ์นั้น มีผู้สนใจมาก ถามกันอึงคะนึงว่าหลวงปู่ลงอะไรไว้ที่ขา

มวยสมัครเล่นในกีฬาโอลิมปิก ทำให้คนไทยได้เฮกันอีกครั้งเมื่อมนัส บุญจำนงค์ จ้วงหมัดใส่นักชกคิวบา จนกว้าเหรียญทอง ในรุ่น 60-64 kg. มาได้

วัดแก่งตอย เดิมเป็นวัดร้าง ไม่มีพระอยู่ประจำได้นานเกิน 3ปี
เจ้าหน้าที่จากกรมศิลปากรได้สรุปผลการตรวจสอบวัดแก่งตอยแล้ว ได้ความว่า ที่นี่เป็นเขตชุมชนโบราณ มีสิ่งก่อสร้างศาสนาพรามหณ์และพุทธชำรุดทรุดโทรม และจมดินอยู่ตลอดบริเวณ คำนวณอายุได้ว่าประมาณ 1,300ปี ล่วงมาแล้ว
แม้เป็นสถานที่ร้าง แต่คนทั่วไปทั้งรุ่นเก่าและรุ่นใหม่เข้าใจดีว่าที่นี่เป็นวัด
ถึงจะมีพระอยู่หรือไม่มีพระอยู่ ก็เข้าใจอย่างนี้

  มีหนังสือจากวัดหนองป่าพง ส่งมาทางไปรษณีย์ เพื่อแสดงประกาศฉบับหนึ่งของคณะสงฆ์วัดหนองป่าพง ชี้แจงเรื่องพระเครื่องปลอม รายละเอียดในประกาศนั้นมีว่า “วัดหนองป่าพง วารินชำราบ อุบลราชธานี” ประกาศคณะสงฆ์วัดหนองป่าพง ลงวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2536 ด้วยขณะนี้ได้มีกลุ่มบุคคลผู้ไม่หวังดีต่อพระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท) และคณะสงฆ์วัดหนองป่าพง ตำบลโนนโหนน อำเภอวารินชำราบ

เรื่องอัศจรรย์ของหลวงปู่พรหมา ที่ได้แสดงให้หลวงปู่คำพันธ์เห็นว่า การเดินทางไปบิณฑบาตที่อำเภอธาตุพนม แล้วกลับมาทันฉันเช้าที่วัดธาตุมหาชัยนั้นสามารถทำได้ โดยข้อเท็จจริงแล้วไม่มีทางทำได้ ถึงจะอาศัยรถยนต์เป็นพาหนะทั้งขาไปและขากลับก็ทำไม่ได้ ให้เหยียบคันเร่งจนมิดตลอดเส้นทางก็ทำไม่ได้ ระหว่างวัดธาตุมหาชัย อำเภอปลาปาก กับอำเภอธาตุพนมมีระยะทางเกินกว่า 60 กิโลเมตร อย่าว่าแต่สมัยปี 2515 ซึ่งเส้นทางทุรกันดารอย่างยิ่ง ต่อให้สมัยปัจจุบันนี้ถนนรนแค่มดีแล้วก็ยังไม่มีทางทำได้ หลวงปู่พรหมาได้กล่าวกับหลวงปู่คำพันธ์เพียงประโยคเดียวสั้น ๆ “นี่คือวิชาที่มีอยู่ในตำราที่อยากจะสอนให้” ประโยคนี้เป็นเหตุให้หลวงปู่คำพันธ์เดินอกจากวัดธาตุมหาชัยตามหลวงปู่พรหมาไปยังวัดบ้านม่วงโดยไม่ลังเลสงสัยอีกต่อไป

คราวก่อนได้กล่าวถึงพระอุปคุตพันฤทธิ์กับปรกบัวชนะสงครามไปด้วยอาการห้วน ๆ และปรารภฉิวเฉียดเพียงแผ่ว ๆ ในองค์หลวงพ่อฤทธิ รตนโชโต ยังไม่ถึงใจ แก้ตัวไว้เสียด้วยว่าเพราะไม่สบาย แต่กำหนดส่งต้นฉบับก็เป็นไฟไหม้ก้น ให้ลุกขึ้นมาทำงาน ตอนนี้สบายดีแล้ว แข็งแรงชนิดที่พร้อมจะท้าไมค์ ไทสัน ชกทุกเวทีในโลก ให้ค่าตัวสักล้านก็พอ แบ่งเฮียไมค์ครึ่งหนึ่ง เป็นสินบนให้ต่อย ๆ เบา ๆ

หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ วัดเพชรบุรี ต.ทุ่งมน อ.ปราสาท จ.สุรินทร์ ใครเคยบ่นบ่อย ๆ ว่าคิดถึงหลวงพ่อแช่ม วัดดอนยายหอม เห็นทีจะหมดเรื่องบ่นเมื่ออยู่ตรงหน้าหลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ คนที่เหมือนทั้งน้ำเสียง ใบหน้า และท่าทาง บางทีอุปนิสัยอยู่คนละฟากไกลไม่มีใดเหมือน หลวงปู่หงษ์เช่นเดียวกัน ไม่มีอะไรเหมือนหลวงพ่อแช่มในบุคลิกนั้น หากแต่เมตตา กรุณาที่มีให้ทุกคนที่ไปนมัสการหรือพึ่งท่านสิเหมือนสนิท

  มีกิจกรรมกุศลที่จะต้องทำกันอีกอย่างหนึ่งคือการสร้างศาลาพักศพประจำวัดห้วยไผ่ บ้านห้วยไผ่ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี เป็นศาลาพักศพที่ทั้งวัดและชาวบ้านห้วยไผ่ปรารถนาจะมีไว้ จึงได้ขอมา ได้ไปตรวจดูแล้วก็เกิดศรัทธา อยากจะทำถวายวัดและทำให้ชาวบ้านทั้งหลาย เพราะว่าวัดแห่งนี้เป็นวัดประจำหมู่บ้าน แต่กลับไม่มีศาลามุงบังศพ เมื่อมีศพมาทำฌาปนกิจที่นี่ต้องทำกันกลางแจ้ง ซึ่งก็ดูพอจะทนกันได้อยู่แม้ว่าแดดจะร้อนไปหน่อย แต่พอฝนตกก็เกิดเรื่องวิ่งเข้าที่หลบฝนกันจ้าละหวั่น คงมีแต่โลงศพเท่านั้นที่กรำฝนอยู่ต่อไปจนหยุด การก่อสร้างที่คิดไว้ มุ่งหวังให้ศาลามีความทนทานในการใช้ประโยชน์ ไม่มุ่งไปที่ความวิจิตรพิสดารฟุ่มเฟือย ซึ่งคาดว่าเงินทุนสำหรับการนี้คงไม่มากมายนัก และน่าจะสร้างได้เสร็จก่อนฤดูฝนมาถึง