อีสานสนุก

“อีสานไม่สนุก” เรื่องของผู้อพยพเป็นปัญหาใหญ่ระดับโลก ใหญ่อย่างคงเส้นคงวามานับสิบๆปี กระทั่งถึงทุกวันนี้ ก็ยังเล็กไม่ลง ปัจจุบันอเมริการับผู้อพยพเข้าประเทศแล้วประมาณ ๒ ล้านกว่าคนในระยะสิบกว่าปีที่ผ่านมา นี่ยังไม่นับประเทศฝรั่งเศส หรือประเทศอื่น ๆ เข้าไปด้วย ซึ่งก็มีจำนวนนับล้านเช่นกัน ผู้อพยพเหล่านี้ต่างประสบปัญหาเดียวกันทั้งสิ้นคือ ขัดแย้งกันเอง จนต้องถึงกับบ้านแตกสาแหรกขาด ฝ่ายแพ้อยู่ไม่ได้ก็หนีร้อนไปพึ่งเย็นในที่ต่างๆทั่วโลก ตามแต่จะไปกันได้ คนบ้านแตกสาแหรกขาดเหล่านี้ ก็ล้วนแต่เป็นคนบ้านใกล้เรือนเคียงกับประเทศไทย

เขียนโดย ยสธสาร(นามปากกาของอำพล เจน ใช้สำหรับเขียนคอลัมน์”อีสานสนุก”ในนิตยสารแปลกรายสัปดาห์ระหว่างปี 2525 – 2533)———————— ก็เป็นอันว่าเอาเข้าให้อีกแล้ว ไม่ใช่เรื่องปฏิวัตินั่นหรอก ผมเจียมตัวพอ สำหรับเรื่องใหญ่ ๆ อย่างนั้น รถเมล์บ้าระห่ำชนวินาศสันตะโรอีกแล้ว ข่าวว่าทั้งตายและเจ็บร่วมยี่สิบอยู่แถว ๆ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิค่ำวันที่ ๑๕ นี้ รถเมล์คันนี้คือรถเบอร์

ผัวเดียวเมียหลาย เขียนโดย ยสธสาร (นามปากกาของอำพล เจน ใช้สำหรับเขียนคอลัมน์”อีสานสนุก” ในนิตยสารแปลกรายสัปดาห์ระหว่างปี2525-2533) ดังที่ได้กล่าวมาแล้วว่าระบบผัวคนเดียวเมียหลายคนในสังคมไทยสมัยก่อน มิได้หมายถึงความมัก มากทางกามารมณ์เสมอไป แต่หมายไปถึงการประกาศบุญบารมี และยังมีเหตุผลทางการเมืองมาสนับสนุน ทั้งกฎหมายและประเพณีก็เอื้ออำนวยให้ผู้ชายมีเมียหลายคนได้โดยชอบธรรมอีก ด้วย โดยเฉพาะเหตุผลทางการเมืองนั้นพอจะยกตัวอย่างได้ดังนี้ ๑. ธิดาของเจ้ามหาเสนา อัครมหาเสนาบดีกลาโหมในรัชกาลที่ ๑ ชื่อนุ่นก็ได้เป็นพระสนมใน

  ประมาณปลายเดือนที่แล้ว มีข่าวไม่เล็กไม่ใหญ่ที่น่าสนใจอยู่ข่าวหนึ่ง คือ กองทัพไทยเปลี่ยนนโยบาย เอาชัยพวกคอมมิวนิสต์เสียใหม่ จากสงครามมาเป็นสันติวิธี นายกรัฐมนตรีบอกว่าถ้าต้องการเอาชนะคอมมิวนิสต์ตลอดไป ต้องเร่งรัดเสริมสร้างระบอบประชาธิปไตย ให้เป็นของประชาชนอย่างแท้จริง และพลเอกชวลิต ยงใจยุทธ ย้ำว่าขณะนี้กองทัพยึดมั่นในหลักการพิทักษ์รักษาเสริมสร้างระบอบประชาธิปไตย ส่วนการเกิดปฏิวัติรัฐประหารเป็นเพียงทหารบางกลุ่ม ผลการปราบปรามคอมมิวนิสต์ในประเทศไทยในรอบ ๖ เดือนที่ผ่านมาเวลานี้เหลือกำลังติดอาวุธของพรรคคอมมิวนิสต์เพียง ๘๐๐-๑,๐๐๐ คน ลดลงกว่า

ได้เขียนถึงฮีตสิบสองมาหลายครั้ง เขียนย่อยๆแต่ละฮีตมาก็มาก แต่บุญข้าวจี่ซึ่งเป็นฮีตที่ ๓ ยังไม่เคยเขียนถึงเลย ออกจะผิดกาลเทศะไปบ้าง เพราะว่ามาพูดถึงฮีตที่ ๓ ในเดือน ๗ แต่ฮีตที่ ๗ คือ บุญซำฮำบำเบิกนี้เคยพูดถึงแล้วอย่างน้อยก็ ๑ ครั้ง ผู้อ่านประจำต้องผ่านตากันมาแล้วแน่ ๆ เอาเป็นว่ามาสวมวิญญาณ “คนแก่”

ผมเคย ถูกถามอยู่บ่อย ๆ เกี่ยวกับเรื่องฮีตสิบสอง บางครั้งผมก็ตอบ บางครั้งก็ไม่อยากตอบ ที่ผมตอบนั้นเพราะเป็นคำถามที่พอจะตอบได้ ที่ไม่อยากตอบนั้นเพราะเป็นคำถามที่ผมยังไม่รู้จริง ถ้าจะตอบก็ต้องใช้วิธีคาดคะเนหรือคาดเดา หากเดาถูกก็ดีไป ถ้าผิดก็เป็นบาปกรรมอย่างยิ่ง เท่ากับว่าได้โกหกตอแหลให้เขาเชื่อเรื่องผิด ๆ ไปแบบผิด ๆ และผมก็พลอยกลายเป็นผู้กระทำเรื่องผิด ๆ ไปอีกด้วย ฮีตสิบสองหรือ ประเพณีสิบสองเดือนนี้ถือเป็นขนบธรรมเนียมเป็นวัฒนธรรมของชาวอีสาน