Ampoljane.com

ครูบาอาจารย์ให้หวยนั้น เป็นเรื่องที่ได้ยินได้ฟังจากคนอื่นบ่อยๆ รวมทั้งได้ประสพกับตนเองก็มี

สมัยหนึ่งมีพิธีพุทธาภิเษกเหรียญหลวงพ่อหัวตะพาน นิมนต์คณาจารย์มาร่วมพิธีเป็นจำนวนมาก หลวงพ่อคูณเป็นหนึ่งในนั้น พิธีนี้หลวงพ่อพุธเป็นประธานพิธีฝ่ายสงฆ์ ถึงตอนเสร็จพิธีปลุกเสกกันแล้ว มีการประพรมน้ำมนต์ให้ประชาชนที่มาร่วมพิธีเป็นสิริ หลวงพ่อพุธเป็นผู้ทำหน้าที่พรมน้ำมนต์ ท่านก็พรมให้สาธุชนทั้งหลายไปเรื่อยๆ จนในที่สุดหลวงพ่อคูณก็ลงมาจากอาสนะที่ท่านนั่งปลุกเสกพระ ลงมาทรุดนั่งยองๆท่าถนัด ยกมือไหว้หลวงพ่อพุธ “ขอผมด้วยครับหลวงพ่อ” หลวงพ่อพุธยิ้มชอบใจ “เอากับเขาด้วยเรอะ..เอ้า..เอาๆๆ” ท่านพรมน้ำมนต์ใส่หลวงพ่อคูณ แล้วก็เอาไม้พรมน้ำมนต์ ตีหัวหลวงพ่อคูณเผียะๆๆ..สามที ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์พากันยิ้มบ้างหัวเราะบ้างทั้งมณฑลพิธี ภาพและเหตุการณ์แบบนี้ผู้มีวาสนาเท่านั้นจึงจะได้เห็น คนเหล่านั้นมีวาสนา

คุณหมอไพโรจน์ อำพนพิศลย์ เล่าให้ผมฟังว่า ตั้งใจพาครอบครัวและเพื่อนฝูงไปกราบหลวงพ่อพุธแล้วจะเลยไปกราบหลวงพ่อคูณด้วย หลวงพ่อพุธกำลังรับแขกจำนวนมากอยู่วัดป่าสาละวัน ส่วนคุณหมอนั้นเพิ่งมาเป็นครั้งแรก ก็พากันนั่งสงบอยู่ ไม่รู้จะเข้าไปถึงตัวหลวงพ่อพุธอย่างไร นานเข้าๆรู้สึกว่าจะทนไม่ไหว คิดในใจว่าไปกราบหลวงพ่อคูณก่อน แล้วค่อยย้อนกลับมากราบหลวงพ่อพุธใหม่จะดีกว่า หลวงพ่อก็เอะอะขึ้นทันควัน ” พวกเราคนใกล้ชิดกันเองทั้งนั้น ให้โอกาสคนทางไกลก่อนนะ “ หลวงพ่อพุธกวักมือเรียกคุณหมอและคณะเข้าไปหาทันที สนทนากับคุณหมอพอสมควรแล้วก็ให้พระกริ่งคุณหมอ ๑ องค์ ทั้งยังจับหัวคุณหมอเพียงคนเดียวมาเป่าพ้วงๆให้อีกด้วย

เป็นเรื่องเล่าถึงคุณวิเศษของหลวงพ่อพุธ ฐานิโย  สมัยยังเป็นพระครูพุธอยู่วัดป่าแสนสำราญ เมืองอุบลฯ ราวๆปีสองห้าศูนย์กว่านู่น พี่ชายผมคือคุณบรรจง เจนคูณทองคำใบ (เสียชีวิตแล้ว) เป็นผู้เล่าให้ฟัง คุณบรรจงบวชอยู่กับหลวงพ่อพุธ ๑ พรรษา พระอุปัชฌาย์เป็นใคร จำไม่ได้ หลวงพ่อพุธเป็นพระอนุสาวนาจารย์หรือพระกรรมวาจาจารย์ก็จำไม่ได้เช่นกัน ระหว่างนั้น มีพระรูปหนึ่งมาจากที่อื่น เข้าพักอยู่ที่วัดป่าแสนสำราญ ท่านชอบให้หวยชาวบ้าน หลวงพ่อพุธซึ่งเป็นเจ้าอาวาสก็ปราม

เพลงยาวพยากรณ์กรุงศรีอยุธยาแต่งขึ้นเลียนแบบมหาสุบินชาดก และนิทาน “พยาปัถเวนทำนายฝัน” ชาดกและนิทานดังกล่าวเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพระสุบินนิมิตสิบหกประการของประการของพระเจ้าปเสนทิโกศลที่ได้ทูลถามคำพยากรณ์จากพระโคตมพุทธเจ้า เพลงยาวฯ นี้ ปรากฏอยู่ในหนังสือ “อธิบายแผนที่พระนครศรีอยุธยา” ซึ่งมหาอำมาตย์โท พระยาโบราณราชธานินทร์ (พร เดชะคุปต์) อดีตสมุหเทศาภิบาลมณฑลอยุธยา และอดีตอุปนายกราชบัณฑิตยสภา แผนกโบราณคดี พิมพ์ทูลเกล้าฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวในการพระราชพิธีทรงบวงสรวงอดีตมหาราชเจ้าที่พระนครศรีอยุธยา เมื่อ พ.ศ. 2459

11. เรื่องเล่าจากคลองบางกอกน้อย…( พญานาค..เรื่องที่น่ากลัวที่สุด ในคลองบางกอกน้อย..ที่แม่และ ยาย เล่าสืบมา ว่านี่คือเรื่องจริงที่ประสบมาจากตัวแม่และ ยาย เล่าต่อมา..ที่จำได้ไม่มีวันลืม…. ) ……..ในวัยเด็กตอนนั้น สิ่งที่เด็กๆ ฟังผู้ใหญ่เล่า สืบต่อกันมา ในครั้งที่ยังไม่มี น้ำ ไฟฟ้าใช้ ตะเกียง จะเป็นแหล่งพลังงานแสงจากครั้งโบราณ จนมารุ่นผม

ผมเคยติดตามหลวงพ่อชา สุภัทโท ตั้งแต่เด็กจนโต เพิ่งได้พบหลวงปู่สิมเป็นครั้งที่2 กำลังสนทนาถึงเรื่องอื่นๆ ในใจผมนึกถึงหลวงพ่อชาที่กำลังอาพาธไม่พูด

ผม (อำพล เจน) ปรารภกับใครต่อใครว่าอยากจะสร้างเจดีย์บรรจุเส้นเกศาครูบาอาจารย์ที่ได้รับมา 38 องค์ แต่จนใจไม่ได้สร้างเพราะไม่ได้ร่ำรวยพอ

โยมคนหนึ่งไปกราบขอ หลวงปู่คำพันธ์ โฆษปัญโญ ให้ช่วยตั้งชื่อใหม่