ว่าวสะนู

หน้าหนาวในภาคอีสานคือหน้าเล่นว่าว มีลมเหนือพัดมาตลอดวันและคืน ปล่อยว่าวที่มีเสียงกล่อมอยู่บนฟ้าได้นานติดต่อกันกี่วันกี่คืนก็ได้ ถ้าไม่มีฝนเป็นตัวแปร ว่าวที่ส่งเสียงได้นี้ คนอีสานและลาวเรียกว่า “ว่าวสะนู” คนภาคกลางเรียก”ว่าวดุ๊ยดุ่ย” โดยมากหลวงปู่สรวงจะทำว่าวเมื่อเกิดฝนแล้ง หลังจากปล่อยว่าวแล้วฝนจะตกเป็นอัศจรรย์ ว่าวที่หลวงปู่ทำเอง ไม่เกี่ยงขนาด ได้ไม้อะไรก็เอาทั้งนั้น ไม้ใหญ่ ว่าวก็ใหญ่ตามตัว กระดาษก็คว้าถุงปูนซีเมนต์มาปะ แม้แต่จีวรพระก็เอามาใช้ทำว่าว เชือกปล่อยมีขนาดตั้งแต่เชือกล่ามควาย จนถึงเชือกขนาดเล็กๆ แต่แปลกแม้เชือกปล่อยว่าวของท่านจะเส้นเล็กแค่ไหนปล่อยว่าวขนาดใหญ่ไม่เคยขาด