ทำไมหลวงตาสรวงอายุยืนและไม่แก่

—

เรื่องนี้ไม่มีทางอธิบายให้เป็นวิทยาศาสตร์ได้เลย

นอกจากจะแสดงความเห็นในเชิงไสยศาสตร์เท่านั้น

—

จะขอเล่าประวัติของหลวงตาสรวงตามที่ได้ฟังมาจากพ่อบุญเลิศสักนิดหน่อยพอสังเขป
เพื่อเป็นการปูพื้นฐานความเชื่อไว้ชั้นหนึ่ง 
ก่อนที่จะแสดงคำเห็นว่า 
ทำไมหลวงตาจึงมีอายุยืนยาว 
และไม่แก่

—

พ่อบุญเลิศ บอกว่าหลวงตาได้เล่าให้ฟังด้วยปากท่านเองในคืนวันหนึ่ง ขณะที่อยู่ด้วยกันตามลำพัง ๒ คน

หลวงตาสรวงเป็นชาวเขมรแท้ๆ 

เกิดที่เขาพนมกิเลน(เขาลูกนี้เป็นต้นน้ำสายเดียวกับที่ไหลผ่านนครวัต)

ตอนเด็กๆพ่อแม่ให้ไปเฝ้าข้าวในนา คอยไล่นกไม่ให้ลงกินข้าวที่กำลังจะได้เวลาเก็บเกี่ยว

ท่านก็ไปคอยไล่นกตามคำสั่ง

ครั้งหนึ่งท่านเกิดอาการหิวข้าว
เป็นเหตุให้นึกถึงนกว่ามันคงหิวเหมือนกัน
จึงเลิกไล่นก
ปล่อยให้นกลงจิกกินข้าวตามสบาย

พ่อแม่มาเห็นข้าวในนาเสียหาย จึงลงโทษเฆี่ยนตีให้หลาบจำ จะได้ไม่ทำอีก

—

ต่อมาพี่ชายหลวงตาจะแต่งงาน
มีการเตรียมเสบิยงอาหารไว้เลี้ยงแขกเหรื่อ
เอาปลามาขังไว้ในครุ
เอาหมูป่ามาขังไว้ในคอก
เตรียมไว้ทำอาหารวันรุ่งขึ้น

ตกกลางคืนหลวงตาแอบย่องเข้าไปปล่อยทั้งปลาทั้งหมูป่าไม่มีเหลือสักตัว

ถึงวันงานก็ไม่มีอะไรกิน

พ่อแม่โกรธจัด ไล่ท่านหนี ไม่ให้อยู่ด้วย

ท่านก็ไป

เดินร้องไห้เข้าป่าขึ้นเขาไปไม่มีจุดหมาย

—

หลังจากนี้ ชีวิตหลวงตาก็เปลี่ยนไปใหญ่โต

—

ท่านไปพบพวกบังบดโดยบังเอิญ 
พวกนั้นเอาตัวท่านไปเลี้ยง 
ให้บวชเณร 
สอนสรรพวิชาทางยารักษาโรคให้ 
บอกว่าเมื่อเรียนสำเร็จแล้วจะเกิดกุศลแก่คนป่วยไข้เจ็บและคนใกล้จะตาย 
ให้กลับออกไปช่วยคนเหล่านั้น

ทั้งยังย้ำว่า ใครจะป่วยแค่ไหนอย่างไร ถ้าพบหลวงตาจะหาย จะไม่ตาย

—

เรื่องนี้เป็นความจริงที่หลายคนที่หายป่วยรอดตายจะสามารถยืนยันได้
แม้คนป่วยไข้หมดทางรักษาแล้วก็ยังหายจากโรคร้ายได้อย่างน่าอัศจรรย์จนนับไม่ถ้วน

จะได้หาโอกาสเล่าถึงคนป่วยเหล่านี้ต่อไป

—

เป็นความจริงที่หลวงตาได้ช่วยเหลือคนไว้เป็นจำนวนมากตลอดเวลาหลายๆปี จนเป็นที่รู้จักทั่วไป 
ผู้คนที่ต้องทุกข์ พากันดิ้นรนตามหาหลวงตา ไม่ว่าจะใกล้ไกล กันดารแค่ไหน พากเพียรค้นหา 
เมื่อพบหลวงตาแล้ว หายป่วย ไม่ตายสักราย

—

จนกระทั่งถึงเวลาหลวงตามีอายุครบบวชเป็นพระ
ท่านจึงย้อนกลับไปหาพวกบังบดให้พวกเขาบวชให้

—

ประเด็นของเรื่องเล่านี้อยู่ที่การเข้าออกภพภูมิของพวกบังบด 
ท่านสามารถเข้าออกได้ทุกเมื่อที่ต้องการ

หรือเมื่อมีความจำเป็นประการใดก็ตาม

—

บังบด เชื่อว่ามีที่อยู่เรียกว่าเมืองลับแล ซึ่งเป็นอีกภพภูมิหนึ่ง
บางคนเชื่อว่าบังบดเป็นผี เรียกว่าผีบังบด
บางคนเชื่อว่าเป็นเทพจำพวกหนึ่งซึ่งชั้นภูมิของพวกเขาอยู่ใกล้ชิดชั้นภูมิของมนุษย์ มากที่สุด
เสมือนว่าบ้านเมืองของพวกเขาเป็นภพซ้อนภพอยู่ในโลกนี้เอง

ถ้าใครได้หลุดเข้าไปภพของพวกบังบดเพียงไม่กี่วัน
เมื่อกลับออกมา จะเห็นว่าเวลาในโลกมนุษย์ได้ผ่านไปแล้วหลายสิบปี

คนที่มีอายุเท่ากันจะแก่เฒ่า คนแก่บางคนก็ตายไป เด็กก็กลายเป็นคนหนุ่มคนสาว
ในขณะที่ผู้ออกมาจากเมืองลับแลของพวกบังบด กลับยังมีอายุเท่าเดิม

อย่างไรก็ตามเรื่องการเข้า-ออก หรือการข้ามภพ,ข้ามมิตินี้ เป็นเพียงความเชื่อที่มีมาอย่างยาวนานแต่ยังไม่มีการพิสูจน์

ถ้าหากความเชื่อนี้เป็นความจริง .. ประเด็นที่เป็นเรื่องไสยศาสตร์เกี่ยวกับการเข้าออกภพภูมิผีบังบดนี้เอง ที่จะพอเป็นเหตุผลเดียวใช้อ้างอิงได้ว่า ทำไมหลวงตาสรวงไม่แก่(หรือแก่ช้ากว่าคนอื่น)  ในขณะที่คนอื่นแก่และตายไป

—————————-

—

อยากให้พิจารณาภาพทั้ง 2 นี้ว่า พอจะเห็นแปลกบ้างไหม

2 ภาพนี้ ห่างกัน 27 ปี

ผู้ชายที่อยู่ในภาพกับหลวงตาสรวง ทั้ง 2 ภาพ เป็นคนเดียวกัน คือพ่อบุญเลิศ เพียรเพิ่มพูน

ขณะที่ถ่ายภาพแรก เมื่อปี2516 พ่อบุญเลิศอายุ 26 ปี

ส่วนภาพที่2ถ่ายเมื่อปี 2543 ขณะพ่อบุญเลิศมีอายุ 53 ปี

คนที่เห็นว่าแก่คือพ่อบุญเลิศ

แต่หลวงตายังดูใกล้เคียงกับเมื่อปี 2516