ถูกฟ้าผ่าไม่ตาย

ยังมีลูกศิษย์อีกคนหนึ่งชอบถือวิสาสะล้วงย่ามหลวงตา

ไม่รู้จะล้วงจะค้นหาอะไร

ใครๆก็รู้กันทั้งนั้นว่าในย่ามหลวงตาไม่มีอะไรเลย 
นอกจากเชือกขดเดียวที่มีไว้เพื่อมัดสิ่งของ ผูกเปล หรือทำสายป่านยามปล่อยว่าว

ย่ามหลวงตาบางครั้งก็ดูเหมือนย่ามวิเศษ

คนทั้งหลายมักจะได้เห็นท่านล้วงอะไรแปลกๆออกมาบ่อยๆ

จึงยั่วยวนใจให้ลูกศิษย์คนนี้อยากรื้ออยากค้น

—-

…หลวงตาเคยไปเดินตลาดขุขันธ์

ไปขอซื้อปลาที่กำลังจะตายหรือเพิ่งตายใหม่ๆ

แปลกที่ล้วงย่ามเมื่อไหร่มีเงินออกมาจ่ายค่าปลาทุกทีไม่มีเงินหมด

วันนั้นได้ปลามาหลายตัว
ท่านเอากลับมาปล่อยใส่ตุ่ม
ปลาที่ตายก็ฟื้น
ที่กำลังร่อแร่จะตายไม่ตายแหล่ก็กระปรี้กระเปร่าแหวกว่ายหายเพลียทันตาเห็น

ต่อจากนั้นท่านจึงให้ลูกศิษย์เอาปลาทั้งหมดไปปล่อยลงหนองหรือห้วยธารแถวนั้น

อย่าว่าแต่ปลาเลย,กระทั่งไก่เป็นโรคจนเงื่องเหงาใกล้ตาย

หากหลวงตาพบเห็นก็เป็นวาสนาของไก่ตัวนั้น

ท่านจะจับไก่จุ่มลงน้ำนานกว่า 3 นาที

เห็นแล้วก็เหมือนว่าจะซ้ำเติมไก่ให้ตาย

ใครที่ไม่เคยรู้ไม่เคยเห็นท่านทำแบบนี้มาก่อน

จะอึ้งพูดไม่ออก

แต่พอดึงไก่ขึ้นพ้นน้ำ

ไก่ก็หายป่วยเป็นอัศจรรย์

ย่ามของหลวงตามีความวิเศษที่องค์ท่านล้วงเอาอะไรออกมาได้หมด
เหมือนกระเป๋าวิเศษของแมรี่ ป๊อบปินส์(มีใครเคยดูหนังเรื่องนี้บ้าง)
แมรี่ล้วงออกมาได้กระทั่งเฟอร์นิเจอร์โต๊ะเก้าอี้ตกแต่งบ้าน

บางครั้งลูกศิษย์ที่ขับรถพาท่านไปไหนๆกำลังเหนื่อยและง่วง
ท่านจะล้วงย่ามเอาแอปเปิ้ลออกมา ๑ ลูก
ล้วงอีกทีก็ได้มีดออกมาปอกแอปเปิ้ล ผ่าเป็นซีก ป้อนให้ลูกศิษย์กิน

ลูกศิษย์ท่านนี้คือพ่อบุญเลิศนั่นเอง

พ่อบุญเลิศบอกว่า… หลังจากกินแอปเปิ้ลหลวงตาแล้ว จะสามารถขับไปรอบประเทศได้โดยไม่เหนื่อย ไม่หิว ไม่ง่วง.. ซึ่งนับว่าแปลกมาก

ส่วนลูกศิษย์คนที่ชอบค้นย่ามหลวงตาจนกลายเป็นนิสสัยนั้น ทราบเป็นเลาๆว่าจะค้นเอาปัจจัย หรือเอาอะไรสักอย่างที่พอจะเอาได้

ซึ่งหลวงตาก็ไม่เคยว่าอะไร ..ท่านก็แค่มองดูลูกศิษย์คนนั้นค้นย่ามไปโดยไม่แสดงอาการว่าพอใจหรือไม่พอใจแต่อย่างใด

วันหนึ่งหลังจากค้นย่ามเสร็จ..หลวงตาเรียกหมอนั่นให้เข้ามาหา ..บอกให้ถอดเสื้อ ..ให้นั่งหันหลังด้วย

ท่านเอาปากกาเมจิกเขียนอักขระใส่แผ่นหลังให้สองสามตัว

เย็นวันนั้นกลับบ้านไปนั่งกินเหล้าที่ชานเรือนก็โดนฟ้าผ่า

เสื้อผ้า ผม ขน ไหม้หมดทั้งตัว

แต่ไม่ตาย..

แค่เสียโฉมหมดหล่อสักระยะหนึ่งเท่านั้น

ต่อมา..

หลวงตาเห็นหน้าหมอนี่โผล่มาอีก

ท่านเอาเท้าเขี่ยย่ามให้

หมอนี่ก็ถอยกรูด.. ไม่กล้ารื้อย่ามหลวงตาอีกเลย..

กลายเป็นคนกลัวย่ามขี้หดตดหาย

 

(ลูกศิษย์ท่านนี้ยังมีชีวิตอยู่ ได้ยินว่าหลังๆนี้เป็นสมาชิกอบต.หรือจะเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านอะไรสักอย่าง ..จำไม่ได้)

แชร์ :

ความคิดเห็น

** โปรดแสดงความคิดเห็นอย่างมีวิจารณญาน