คลังงานเขียน

หลวงปู่ทองสา ฐิตเปโม เล่าว่า เหตุที่ท่านได้มาอยู่วัดป่าจิตตวิทยาราม ซึ่งเป็นวัดร้างนั้นเพราะ หลวงปู่ทองพูล สิริกาโม วัดสามัคคีอุปถัมภ์ ( วัดภูกระแต ) มีบัญชาให้ท่านมาบูรณะและรักษาวัดร้างให้กลับคืนเป็นวัดดี

หลวงปู่ทองสา ฐิตเปโม วัดป่าจิตตวิทยาราม เป็น ๑ ในพระ ๒๐ รูปที่ไม่ตกใจกลัวความสูง ท่านเล่าว่า..มีพระไม่กี่รูปที่จะต้องโหนตัวลงสู่หน้าผา ลอยอยู่กลางอากาศ เพื่อตอกสกัดหินเพื่อจะฝังเสาค้ำสะพานไม้ที่ภูทอก หลวงปู่คงไม่ทราบว่า สะพานไม้ขนาบหน้าผา ไต่ขึ้นสู่ยอดภูทอก ซึ่งท่านได้เป็นกำลังสำคัญในการร่วมสร้างนั้น ปัจจุบันคือสิ่งมหัศจรรย์เล็กๆที่ผู้คนยกย่อง  ถือเป็นผลงานน่าทึ่งเท่าที่มนุษย์ธรรมดาจะสามารถทำได้

  คุณวีรภัทร ครองยุทธ ขณะที่ยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ได้เล่าให้ผมฟังว่า ตั้งแต่ได้รับพระฤษีมหากศป รุ่นแรกไปสวมใส่ติดตัว มักจะมีผู้หญิงมาพัวพันนัวเนียมากจนผิดปกติ ถึงกับตามเข้ามาถึงห้องพักบ่อยๆ ไม่ซ้ำหน้าอีกด้วย เกรงว่าจะเป็นเหตุให้เรียนไม่จบ

ที่จริงเคยเล่าเรื่องต่อไปนี้มาไม่น้อยกว่า ๑ ครั้ง แต่จำไม่ได้ว่าเล่าไว้ที่ไหน

  คุณสงวน แซ่ตั้ง เล่าเรื่องแปลกเกี่ยวกับน้องบิว(ลูกสาว)โดนกระชากสร้อย

พ่อของผมเป็นชาวจีนโพ้นทะเล จีนแคะ นั่งสำเภาจากซัวเถาหลบหนีความจน ที่มีมากมาย เหนือความมั่งคั่ง ในแผ่นดินเกิด สมัยนั้น สมัยคนจีนอพยพสู่ประเทศไทยเป็นว่าเล่น ความจนยัดเงินติดกระเป๋าของพ่อเพียงเพื่อให้พ้นอดตาย ระหว่างเดินทางข้ามทะเล แต่ยัดความเด็ดเดี่ยวใส่จนเต็มหัวใจหนุ่มทรนง และเติมเชื้อความหวังอันเรืองรองสำหรับแผ่นดินใหม่ แผ่นดินไทย อย่างเต็มเปี่ยม รางวัลที่ความยากจนข้นแค้นให้กับคนมีเสื่อผืนหมอนใบ คือความแข็งแกร่งทั้งกายและใจ เป็นอาวุธเล่มเดียวที่แหลมคมของหนุ่มจีนยากจนเช่นพ่อจะมีไว้สู้ชีวิต แผ่นดินไทยได้ฟื้นกำลังให้กับพ่อด้วยข้าวล้วน ๆ โดยไม่มีเผือกหรือมันผสม

หลวงปู่สรวง วรสุทโธ วัดถ้ำพรหมสวัสดิ์ อ.พัฒนานิคม จ.ลพบุรี —   เกี่ยวกับการสร้างพระอุโบสถที่วัดโพนเมืองน้อย อำนาจเจริญ ..