อำพล เจน

เมื่อสักครู่นี้สวรรค์โปรดผมด้วยเสียงกระซิบ (ผมอัดเทปไว้ด้วยครับ) “จุ๊ย ! จุ๊ย ! เอ็งมีชีวิตมานานเป็นร้อยปีแล้วใช่ไหม อะไรต่อมิอะไรก็รู้ก็เห็นและก็เคยเป็นมามากแล้วแม่นบ่ แต่สิ่งหนึ่งที่เอ็งไม่เคยเป็นไม่เคยทำเลยก็คือการวิเคราะห์ตัวเองหรือทบทวนพฤติกรรมของตัวเอง ..อย่าเถียงซีวะ ข้าเป็นพระเจ้าข้ารู้ดี มีใครมั่งว่ะกล้าเถียงพระเจ้า ..ไม่ต้องค้อนปะหลับปะเหลือกหรอก… เอ้า ! ลงมือได้แล้ว มองเข้าไปข้างในตนให้มันเห็นธาตุแท้แห่งนิสัยอันถาวร เออ..ก็สันดานนั่นแหละ ไอ้นี่ไม่มีสมบัติผู้ดีเลยแฮะ อ้าว…..เฮ้ย

ผมเคยติดตามหลวงพ่อชา สุภัทโท ตั้งแต่เด็กจนโต เพิ่งได้พบหลวงปู่สิมเป็นครั้งที่2 กำลังสนทนาถึงเรื่องอื่นๆ ในใจผมนึกถึงหลวงพ่อชาที่กำลังอาพาธไม่พูด

ผม (อำพล เจน) ปรารภกับใครต่อใครว่าอยากจะสร้างเจดีย์บรรจุเส้นเกศาครูบาอาจารย์ที่ได้รับมา 38 องค์ แต่จนใจไม่ได้สร้างเพราะไม่ได้ร่ำรวยพอ

พระเกษ เป็นวัตถุมงคลที่หลวงพ่อชาอนุโลมทำแจกให้กับญาติโยมมาตั้งแต่สมัยที่ยังไม่มีพระรูปเหรียญของท่านออกมาอย่างเป็นทางการ ลักษณะเป็นแผ่นตะกั่วบรรจุผงพุทธคุณและเกศาของหลวงพ่อ ขนาดรูปทรงไม่แน่นอน ขึ้นอยู่กับฝีมือคนห่อ

เรื่องนี้คุณดุสิต บุญมานันท์ เล่าให้ฟัง

เฮียเฮง เจ้าของร้านเฮงเจริญ (ขายพลาสติก) เฮียเฮงเป็นญาติทางพี่เขยของอำพล เจน แต่ไม่คุ้นเคยกันนัก เฮียเฮงประสบภาวะขาดทุนล้มละลาย มีหนี้สินมาก หมดทางกู้สถานการณ์ ก็เดินทางมากราบหลวงพ่อ กอดขาร้องไห้ ขอให้หลวงพ่อช่วย หลวงพ่อบอกว่า “อย่าเลย ของร้อนนะ ถึงได้ไปก็หมดเหมือนเก่านั่นแหละ”

เหรียญรุ่นนี้มีประสบการณ์มากมาย เล่าไม่หวัดไม่ไหว

มีผู้สอบถามไปที่ผมมากมายจนอยู่ไม่เป็นสุขว่าจะมีวิธีได้รับเหรียญธรรมกับพระแก้วมรกตอย่างไรบ้าง คำตอบของผมตกวูบไปอยู่ในมุมอับที่เรียกว่ามุมจนด้วยเกล้า

ปีที่แล้ว (2541) วงการพระเครื่องได้รับผลกระทบจากปัญหาเศรษฐกิจ ของเคยแพงกลับถูกลงแทบทุกรุ่น  ทุกอาจารย์ แต่ดูเหมือนพระเกษเจดีย์หลวงพ่อชาจะไม่เป็นเช่นนั้น มีการซื้อขายกัน 1 องค์ ช่วงกลางปีเป็นเงินถึง  38,000 บาทถ้วน (รวมค่าเลี่ยมทอง) จะเรียกว่าสวนกระแสเศรษฐกิจก็ได้ ไม่ยอมตกว่างั้นเถอะ แถมขึ้นมากกว่าเก่าตั้งเยอะ