กระดาษอะไรที่ปลวกไม่กิน

หลวงตาสรวงชอบเขียนหนังสือ

คนที่เข้ามาหาหลวงตาส่วนใหญ่ชอบที่จะถือกระดาษส่งให้หลวงตาเขียนอะไรสักอย่างกันทั้งนั้น

หลวงตาเขียนอะไรล่ะ

ไม่มีข้อสรุปหรอกครับ

ท่านเขียนไปได้ทุกแนว

โดยมากเขียนคำดีๆ เช่น”ข้าวน้ำดี”(บายตึ๊กเจีย),”ยิ่งให้ยิ่งมี” เป็นต้น
บางทีก็เขียนเหมือนเด็กๆ ไม่มีความหมายอะไร
เขียนรายการอาหารก็มี
รายการการศึกษานักเรียนก็มี
ฯลฯ

คนเหล่านั้นมาเอาอะไรจากการเขียนของหลวงตา

เขามาเอาหวย

เผื่อหลวงตาจะเขียนหวยให้นั่นเอง

เมื่อไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการกระดาษที่เขียนด้วยลายมือหลวงตาเขาก็ทิ้ง

คุณบุญเลิศไปตามเก็บ
เอามาเก็บรักษาไว้เอง
เขาเห็นคุณค่าแห่งลายมือหลวงตา
ตั้งหน้าตั้งตาเก็บโดยเคารพ

เก็บแล้วก็เอาไปรวบรวมใส่พานไว้บูชาอยู่บนหิ้งพระ ปนเปอยู่กับผ้ายันต์ของหลวงพ่อหลวงปู่อื่นๆ

วันหนึ่งกลับเข้าไปดูหิ้งพระ เห็นว่ามีปลวกขึ้นเต็มไปหมด ด้วยไม่ค่อยได้อยู่บ้าน, เวลาส่วนใหญ่ไปอยู่กับหลวงตาเป็นหลัก

เห็นแปลกประหลาดในทันที

ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นผ้ายันต์ของสารพัดหลวงปู่หลวงพ่อ ปลวกกินจนพรุนทุกผืน
เว้นแต่กระดาษลายมือหลวงตาทุกแผ่นซึ่งวางอยู่ในถาดเดียวกันนั้น
ปลวกไม่กิน
ไม่มีแม้แต่ร่องรอยบุบสลายอะไรเลย
ยังคงสะอาดสดใสอยู่เป็นปกติ

เหตุการณนี้์ทำให้คุณบุญเลิศคิดได้
คิดออกว่าควรจะทำอะไรไว้

คุณบุญเลิศไปหาซื้อผ้าแดงกับผ้าขาวมาตัดเป็นแผ่นพอเหมาะ
ไปไหนก็หอบไปด้วย

พอตกค่ำอยู่ตามลำพังกับหลวงตาก็ขอให้ท่านเขียนใส่ผ้าให้

เกิดเป็นผ้ายันต์ทรงค่ามากมายหลายแผ่น

เขียนไปเรื่อยๆวันละแผ่นสองแผ่น
บางวันก็ไม่ได้เขียน
นานนับ10ปี
เก็บสะสมชนิดหวงแหน
ใครขอไม่ให้
เพิ่งมาปีนี้ หลังหลวงตามรณภาพไปนับ10ปีจึงคลายความหวง
มีแจกจ่ายออกมาให้คนศรัทธาบ้าง

ใครไปที่สวนพุทธธรรมบายตึ๊กเจียจะเห็นผ้ายันต์สีแดงและขาว วางให้คนเช่าบูชาในราคาแสนแพง
นั่นคือผ้ายันต์ที่คุณบุญเลิศถวายไว้

เกี่ยวกับผ้ายันต์เมื่อเผยแพร่ออกไปแล้ว ได้ก่ออภินิหารแปลกๆหลายประการ

กระดาษลายมือหลวงตาใบนี้ท่านเขียนทั้งด้านหน้าและด้านหลัง

เป็น 1 ในกระดาษหลายๆใบที่ปลวกไม่กิน

ความคิดเห็น

** โปรดแสดงความคิดเห็นอย่างมีวิจารณญาน