Author: admin

คราวก่อนได้กล่าวถึงพระอุปคุตพันฤทธิ์กับปรกบัวชนะสงครามไปด้วยอาการห้วน ๆ และปรารภฉิวเฉียดเพียงแผ่ว ๆ ในองค์หลวงพ่อฤทธิ รตนโชโต ยังไม่ถึงใจ แก้ตัวไว้เสียด้วยว่าเพราะไม่สบาย แต่กำหนดส่งต้นฉบับก็เป็นไฟไหม้ก้น ให้ลุกขึ้นมาทำงาน ตอนนี้สบายดีแล้ว แข็งแรงชนิดที่พร้อมจะท้าไมค์ ไทสัน ชกทุกเวทีในโลก ให้ค่าตัวสักล้านก็พอ แบ่งเฮียไมค์ครึ่งหนึ่ง เป็นสินบนให้ต่อย ๆ เบา ๆ

หลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ วัดเพชรบุรี ต.ทุ่งมน อ.ปราสาท จ.สุรินทร์ ใครเคยบ่นบ่อย ๆ ว่าคิดถึงหลวงพ่อแช่ม วัดดอนยายหอม เห็นทีจะหมดเรื่องบ่นเมื่ออยู่ตรงหน้าหลวงปู่หงษ์ พรหมปัญโญ คนที่เหมือนทั้งน้ำเสียง ใบหน้า และท่าทาง บางทีอุปนิสัยอยู่คนละฟากไกลไม่มีใดเหมือน หลวงปู่หงษ์เช่นเดียวกัน ไม่มีอะไรเหมือนหลวงพ่อแช่มในบุคลิกนั้น หากแต่เมตตา กรุณาที่มีให้ทุกคนที่ไปนมัสการหรือพึ่งท่านสิเหมือนสนิท

  มีกิจกรรมกุศลที่จะต้องทำกันอีกอย่างหนึ่งคือการสร้างศาลาพักศพประจำวัดห้วยไผ่ บ้านห้วยไผ่ อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี เป็นศาลาพักศพที่ทั้งวัดและชาวบ้านห้วยไผ่ปรารถนาจะมีไว้ จึงได้ขอมา ได้ไปตรวจดูแล้วก็เกิดศรัทธา อยากจะทำถวายวัดและทำให้ชาวบ้านทั้งหลาย เพราะว่าวัดแห่งนี้เป็นวัดประจำหมู่บ้าน แต่กลับไม่มีศาลามุงบังศพ เมื่อมีศพมาทำฌาปนกิจที่นี่ต้องทำกันกลางแจ้ง ซึ่งก็ดูพอจะทนกันได้อยู่แม้ว่าแดดจะร้อนไปหน่อย แต่พอฝนตกก็เกิดเรื่องวิ่งเข้าที่หลบฝนกันจ้าละหวั่น คงมีแต่โลงศพเท่านั้นที่กรำฝนอยู่ต่อไปจนหยุด การก่อสร้างที่คิดไว้ มุ่งหวังให้ศาลามีความทนทานในการใช้ประโยชน์ ไม่มุ่งไปที่ความวิจิตรพิสดารฟุ่มเฟือย ซึ่งคาดว่าเงินทุนสำหรับการนี้คงไม่มากมายนัก และน่าจะสร้างได้เสร็จก่อนฤดูฝนมาถึง

มีจดหมายจากคุณอภิรักษ์ จุฬาศินนท์ ส่งถึงผมดังนี้ วันที่ 11 เดือน มีนาคม 2538เรียน พี่อำพล ที่รักและเคารพก่อน อื่นผมต้องขอขอบพระคุณพี่อำพล ที่ได้กรุณาช่วยนำเรื่องรูปหล่อลอยองค์เนื้อว่านรุ่นแรก และรูปพิมพ์สี่เหลี่ยมเนื้อว่านรุ่นแรกของหลวงพ่ออุตตมะลงในหนังสือ ศักดิ์สิทธิ์ ฉบับที่ผ่านมา ทำให้สามารถรวบรวมปัจจัยจากการร่วมทำบุญของสาธุชนทั่วไปได้จำนวนหนึ่ง และได้นำถวายเข้าบัญชีหลวงพ่ออุตตมะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทั้งนี้พระรูปหล่อลอยองค์เนื้อว่านได้หมดไปนานแล้ว คงมีพระพิมพ์สี่เหลี่ยมเนื้อว่านที่เหลือไม่ถึงร้อยองค์เท่านั้น การถวายเงินเข้าบัญชีหลวงพ่อนั้น

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี เหรียญพระมงคลมิ่งเมือง วัดสำราญนิเวศ จ.อำนาจเจริญ   พระเครื่องที่ควรจะถูกใจผู้เลื่อมใสในองค์หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี เวลานี้ยังมีเหลืออยู่ไม่มากนัก ไม่รีบขวนขวายเป็นอันจะต้องถึงที่สุดแห่งความเสียดาย เหรียญพระมงคล มิ่งเมืองรุ่น 1 ของวัดสำราญนิเวศ อ.อำนาจเจริญ (เดี๋ยวนี้เป็นจังหวัด) สร้างเมื่อปี 2536 เพื่อหาทุนสร้างศาลา ภปร.อนุสรณ์มี

หลวงพ่อดำ จันทสาโร (พระครูนิภาวิหารกิจ)วัดนภาราม อ.ตากใบ จ.นราธิวาส   ลงไปสุดแดนมาเลเซีย ที่วัดนภาราม อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส จะพบพระดีอีกรูปหนึ่ง มีฐานานุรูปเป็นพระครูนภาวิหารกิจ แต่เป็นหลวงพ่อดำที่แนบชิดดวงใจชาวพุทธที่นั่นมาเนิ่นนานกว่า และยังรุกล้ำศรัทธาเข้าไปถึงดวงใจสุลต่านกับชาวมาเลย์ที่ข้ามพรมแดนไปมา อย่างน่าทึ่ง พูดแบบไม่มีมารยาทก็ต้องว่าคนนอกศาสนาก็นับถือหลวงพ่อดำ พวกเขาไม่ได้เลื่อมใสในหลักธรรมทางพุทธศาสนา เขามีศาสนาประจำชาติอยู่แล้ว ที่เข้ามาถึงวัดนภารามก็เพราะศรัทธาในของขลังเท่านั้น ไม่มีเหตุผลอื่น

ใครอ่านแล้ว…นึกอยากจะได้….ก็ต้องเหนื่อยหน่อยเพราะมีราคาแพงมาก ผมรู้จักเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ระยะเวลาสั้น ๆ ที่ได้รู้จักกันนั้นไม่ทำให้ผมรู้จักอะไรมากมายที่เกี่ยวกับตัวเขา ชื่อจริงก็ไม่ทราบ คงทราบแต่ว่าถ้าหากจะออกชื่อของเขาแล้วก็คือ “เนาว์” เป็นอันรู้จักทั่วไปในหมู่พวกเรา เนาว์เป็นเด็กหนุ่มหน้าตาดี หมดจรด สะอาดยังเรียนไม่จบมหาวิทยาลัยสาขาออกแบบเครื่องประดับประเภทอัญมณี ซึ่งจะเรียกให้ถูกต้องอย่างไรไม่ทราบเหมือนกัน เนาว์เกิดในตระกูล ของชาวมุสลิม เรียกง่าย ๆ ว่าเป็นอิสลาม ไม่ใช่พุทธ แต่เนาว์ก็แปลกไปจากอิสลามคนอื่น

ราว ๆ 2 เดือนเศษมาแล้ว เกิดเหตุไฟไหม้บ้านพี่สาวของผม เธอเป็นลูกสาวของลุง ซึ่งก็คือลูกพี่ลูกน้องกัน สมหมาย ตราชู คือชื่อของเธอ เรื่องตกอกตกใจเพราะข่าวไฟไหม้ก็ต้องมีเป็นธรรมดา แต่เมื่อทราบว่าไฟไหม้แค่ชั้นบนของบ้านก็เบาใจไปได้หลายส่วน บ้านไม้ไหม้แค่นั้นก็ดีถมไป ธรรมดาต้องไม่เหลือ จึงจะเรียกว่าเหมาะแก่บ้านไม้เก่า ๆ หลังหนึ่ง ตอนที่ไฟไหม้ ผมไม่ได้อยู่อุบลฯ แต่กำลังอลหม่านอยู่ในกรุงเทพฯ