Ampoljane.com

ความเป็นเหรียญเปิดโลก (ของหลวงปู่ดู่ วัดสะแก) นั้นเป็นที่สนใจและศรัทธาได้ ซึ่งถ้าหากจะถือเป็น masterpiece แห่งบรรดาวัตถุมงคลทั้งหลายที่หลวงปู่ดู่ได้ทำไว้ เหรียญเปิดโลกก็เป็น ทั้งยังบอกได้เต็มปากว่าเป็นงานชิ้นสุดท้ายที่ท่านทิ้งทวนเอาไว้ ก่อนจะกล่าวถึงมวลแห่งเรื่องทั้งหลาย เห็นจะต้องกล่าวขอบคุณคุณสุรรัตน์ นิโครธานนท์ ที่ให้ทั้งเหรียญทั้งข้อมูลเพิ่มเติมจากที่เคยมีเคยรู้ไว้ตรงนี้

ร.ต.ต.เทวินทร์ กองพร รอง สวส. สน.เหล่าเสือโก้ก จ.อุบลฯ  (พ.ต.ท.เทวินทร์ กองพร รอง ผกก.ป.ฯ สภ.ดอนมดแดง)ได้นำเหรียญหลวงพ่อชารุ่นแรก เนื้อเงินที่เป็นเหรียญปลอม มาให้ผมดูเพื่อยืนยันว่าบัดนี้เหรียญปลอมเนื้อเงินก็มีออกมาแล้ว เดิมเคยเห็นแต่เพียงเหรียญปลอมเนื้อทองแดงรมดำ พอเห็นเหรียญเงินจึงทราบว่าออกมาจากบล๊อกเดียวกัน ใครที่เคยแตกฉานในเหรียญปลอมเนื้อทองแดงรมดำมาก่อน ก็ไม่มีอะไรน่าวิตกกับเหรียญปลอมเนื้อเงิน เพราะทั้งสองเนื้อเหมือนกันทุกประการ

มีข่าวรับอรุณแรกของปีนี้ที่น่าสนใจข่าวหนึ่ง เป็นข่าวที่มากับโทรศัพท์ตอนเช้าตรู่ ปลุกผมลุกออกจากที่นอน คนโทรฯ คือ คุณกฤช จันทร์กระจ่าง บ้านอยู่ลำลูกกา คนใจบุญอีกคนหนึ่งที่เอาผ้าป่าไปทอดที่วัดแก่งตอยเป็นประจำทุกปี ครั้งล่าสุดเพิ่งทอดไปเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 2539 นี่เอง… ในขณะที่ศรัทธาของคนคลอนแคลน ข่าวที่มาทางโทรศัพท์ก็สามารถฟูมฟักศรัทธาให้เกิดขึ้นได้ มีคนเอาฤษีรุ่น 7 ไปทดลองยิง คนยิงก็เป็นพรรคพวกของคุณกฤชเอง

เรื่องของ ยายชีนวล แสงทอง วัดภูฆ้องคำ บ.ดงตาหวาน อ.กุดข้าวปุ้น จ.อุบลราชธานี เขียนโดย อำพล เจน โดยเขียนต่อเนื่องหลายตอนลงใน www.ampoljane.com ประมาณช่วงปลายปี พศ.๒๕๕๔ เมื่อมีการเปลี่ยนแปลงย้ายโฮสต์ใหม่ ข้อเขียนทั้งหมดค้นหายาก บังเอิญค้นพบข้อเขียนทั้งหมดที่ http://www.dharma-gateway.com/ubasika/nuan/ubasika-nuan-hist-01.htm จึงคัดลอกกลับมาไว้ที่เว็บ ampoljane อีกครั้งหนึ่ง ขอขอบคุณ www.dharma-gateway.com มาณ

ไปเที่ยวอุบลราชธานีกันเถอะ

เมื่อสักครู่นี้สวรรค์โปรดผมด้วยเสียงกระซิบ (ผมอัดเทปไว้ด้วยครับ) “จุ๊ย ! จุ๊ย ! เอ็งมีชีวิตมานานเป็นร้อยปีแล้วใช่ไหม อะไรต่อมิอะไรก็รู้ก็เห็นและก็เคยเป็นมามากแล้วแม่นบ่ แต่สิ่งหนึ่งที่เอ็งไม่เคยเป็นไม่เคยทำเลยก็คือการวิเคราะห์ตัวเองหรือทบทวนพฤติกรรมของตัวเอง ..อย่าเถียงซีวะ ข้าเป็นพระเจ้าข้ารู้ดี มีใครมั่งว่ะกล้าเถียงพระเจ้า ..ไม่ต้องค้อนปะหลับปะเหลือกหรอก… เอ้า ! ลงมือได้แล้ว มองเข้าไปข้างในตนให้มันเห็นธาตุแท้แห่งนิสัยอันถาวร เออ..ก็สันดานนั่นแหละ ไอ้นี่ไม่มีสมบัติผู้ดีเลยแฮะ อ้าว…..เฮ้ย

เล่าเรื่องรักของหลวงปู่คำพันธ์ไว้เดี๋ยวนี้เลยก็ดีนะครับ กลัวลืม เรื่องนี้หลวงปู่เล่าให้ผมฟังเองเมื่อนานมากแล้ว นี่ก็นึกอยู่แทบจะทั้งวัน ชักแน่ใจว่ารายละเอียดบางส่วนลืมไปแล้วจริงๆ คงเหลือแต่เนื้อหาหลักๆเท่านั้น ตอนนั้นเป็นเวลากลางคืน ระหว่างพิธีพุทธาภิเษกพระกริ่งรุ่นแรกของหลวงปู่คำพันธ์ ราวๆปี๓๑-๓๒นี่แหละครับ เป็นช่วงเวลาท้ายสุดที่ผมยังอาศัยอยู่กรุงเทพฯ ก่อนจะย้ายไปอยู่อุบลฯในปี๓๓ หลวงปู่เข้าพักผ่อนที่ในกุฏิหลังเดิม ผมตามเข้าไปในกุฏิของท่านด้วย พร้อมกับศิษย์รุ่นใหญ่ใกล้ชิดอีกหลายคน หลวงปู่อารมณ์ดี เล่าเรื่องราวของท่านในอดีตให้ฟังหลายเรื่อง ขณะหนึ่งท่านหันมาแซวผม “หนวดน่ะไว้ทำไม” ผมไม่นึกว่าท่านจะถามแบบนี้ เล่นเอางงเป็นไก่ตาแตก